Kończy się Rok Duszpasterski – „Eucharystia – Wielka tajemnica wiary””

Kończy się Rok Duszpasterski - "Eucharystia - Wielka tajemnica wiary"”

W pierwszą Niedzielę Adwentu – 29 listopada 2020r. rozpocznie się Nowy Rok Kościelny i zarazem Nowy Rok Duszpasterski, który również będzie poświęcony Eucharystii.

Realizacja programu duszpasterskiego w latach 2019 – 2022

Rok I (2019/2020)
Temat: Wielka tajemnica wiary
Motto biblijne: „[…] abyście uwierzyli w Tego, którego [Bóg] posłał” (J 6,29)

Rok II (2020/2021)
Temat: Zgromadzeni na świętej wieczerzy
Motto biblijne: „[…] Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba” (J 6, 32)

Rok III (2021/2022)
Temat: Posłani w pokoju Chrystusa
Motto biblijne: „ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie” (J 6, 57).

Pogłębiając znaczenie Eucharystii w życiu chrześcijańskim powinniśmy dołożyć wszelkich starań, aby ciągle na nowo aktualizować wartość właściwego świętowania niedzieli, szczególnie w gronie najbliższych, w rodzinie. Warto przywołać przy tej okazji pragnienie św.  Jana Pawła II, aby niedziela stała się „miejscem uprzywilejowanym, w którym nieustannie głosi się i kultywuje komunię. Dzięki czynnemu udziałowi w Eucharystii dzień Pański staje się także dniem Kościoła”.


Szczegółowe cele programu duszpasterskiego

a) Cel formacyjny

Eucharystia stanowi kluczowy wymiar życia chrześcijańskiego. Wprowadzając Lud Boży w trzecie tysiąclecie św. Jan Paweł II przypomniał, że Zbawiciel, który dwadzieścia wieków temu przyjął ciało w łonie Maryi, w Eucharystii nadal ofiaruje się ludzkości jako źródło Boskiego życia.

W ramach chrześcijańskiej formacji należy lepiej poznać wartość i znaczenie Eucharystii, a także wzmocnić osobistą świadomość jej wpływu na rozwój życia duchowego. Szczególną odpowiedzialność za sakrament Eucharystii powierzono biskupom i kapłanom. Eucharystia jest główną i centralną racją ich bytu; jest również znakiem jedności całego Kościoła. Konsekwencją tego powinna być troska o piękno sprawowanej liturgii, odpowiednie jej przygotowanie i oprawa, twórcza opieka nad liturgiczną służbą ołtarza czy szerzenie w parafii kultu eucharystycznego. Jego wyjątkową formą jest bez wątpienia adoracja Najświętszego Sakramentu, która wyrasta z wewnętrznego doświadczenia dobrowolnego wyniszczenia Chrystusa na krzyżu, miłego Ojcu i uwielbionego w zmartwychwstaniu. Adoracja staje się jakąś nasza odpłatą, wynagrodzeniem za tę ukrzyżowana na śmierć Miłość; Eucharystią czyli naszym dziękczynieniem. Odrębną formą kultu eucharystycznego pozostają oczywiście procesje, na czele z uroczystością Bożego Ciała.

b) Cel inicjacyjny

Skoro Eucharystia dopełnia sakramenty chrześcijańskiego wtajemniczenia, to podobnie jak w przypadku chrztu i bierzmowania, na pierwszy plan wysuwa się dowartościowanie roli mistagogii chrześcijańskiej w przepowiadaniu i parafialnej katechezie. Przekazywanie Dobrej Nowiny o Chrystusie w ramach katechizacji parafialnej stanowi integralną część pracy duszpasterskiej.

c) Cel ewangelizacyjny

Mając na uwadze, że szczególnym dniem przeżywania i doświadczenia Eucharystii jest niedziela, a także tendencje do spadku w wymiarze ogólnopolskim liczby wiernych uczestniczących w niedzielnej Eucharystii, rośnie pilna potrzeba właściwego przygotowania i celebrowania Mszy św. Podobnie rzecz ma się z organizacją w parafii stałej adoracji Najświętszego Sakramentu. Drzwi świątyń mogą pozostawać zawsze otwarte w ciągu dnia dla tych, którzy potrzebują chwili modlitewnego wytchnienia w ciszy kościoła.

d) Cel społeczny

Związek Eucharystii z Kościołem, życiem, bliźnimi i czynną miłością drugiego doskonale określa ostatni z celów programu duszpasterskiego. Znakiem rozpoznawczym ucznia Chrystusa pozostanie zawsze wzajemna miłość. „Eucharystia do tej miłości wychowuje nas w sposób najgłębszy, ukazuje bowiem jaką wartość w oczach Bożych ma każdy człowiek, nasz brat i siostra, skoro każdemu w taki sam sposób Chrystus daje samego siebie pod postaciami chleba i wina. Jeżeli praktykujemy autentyczny kult eucharystyczny, w oczach naszych musi rosnąć godność każdego człowieka”.

Z Eucharystii rozumianej jako Miłość i znajdującej się w samym środku życia rodzi się ostatecznie cały sakramentalny styl życia chrześcijanina.