Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan: «Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, dalejże, kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko! Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę – na to, co nie nasyci? Słuchajcie Mnie, a jeść będziecie przysmaki i dusza wasza zakosztuje tłustych potraw. Nakłońcie uszu i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie mnie, a dusza wasza żyć będzie. Zawrę z wami wieczyste przymierze; niezawodne są łaski dla Dawida. Oto ustanowiłem go świadkiem dla ludów, dla ludów wodzem i rozkazodawcą. Oto zawezwiesz naród, którego nie znasz, i ci, którzy cię nie znają, przybiegną do ciebie ze względu na Pana, twojego Boga, przez wzgląd na Świętego Izraela, bo on ci dodał chwały. Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko! Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami – mówi Pan. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje – nad waszymi drogami i myśli moje – nad myślami waszymi. Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa». Oto Słowo Boże.

Psalm (Iz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6 (R.: por. 3))

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia
Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
Jemu zaufam i bać się nie będę.
Pan jest moją pieśnią i mocą, *
i On stał się moim zbawieniem.

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †
Ukażcie narodom Jego dzieła, *
przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał! *
I cała ziemia niech o tym się dowie.
Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu, *
bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela.
Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

2. czytanie (1 J 5, 1-9) – Jezus przyszedł przez wodę, krew i Ducha

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Najmilsi: Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził; i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, kto życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara. A któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym? Jezus Chrystus jest tym, który przyszedł przez wodę i krew, i ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo duch jest prawdą. Trzej bowiem dają świadectwo: duch, woda i krew, a ci trzej w jedno się łączą. Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi – to świadectwo Boże więcej znaczy, ponieważ jest to świadectwo Boga, które dał o swoim Synu. Oto Słowo Boże.

Aklamacja (Por. J 1, 29)

Alleluja, alleluja, alleluja
Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł do Niego:
«Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata».
Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mk 1, 7-11) – Chrzest Jezusa

Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jan Chrzciciel tak głosił: «idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby schyliwszy się, rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym». W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie. W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na Niego. A z nieba odezwał się głos: «Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie». Oto Słowo Pańskie.

Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 10.01.2021r.
Niedziela, która kończy okres Bożego Narodzenia, nazywana jest Niedzielą Chrztu Pańskiego. W Ewangelii słyszymy o Jezusie, który wraz z innymi czeka na obmycie przez Jana Chrzciciela w wodach Jordanu. Dlaczego Jezus prosi o to obmycie? Po pierwsze chce wypełnić żydowskie prawo, które takie rytualne obmycia nakazuje. Po drugie jest to moment, w którym Jezus rozpocznie swoją publiczną działalność po 30 latach spędzonych w rodzinnym domu w Nazarecie. Po trzecie Jezus zanurza się w wodach Jordanu, w której wcześniej w celu oczyszczenia zanurzyło się już wielu grzeszników. Choć sam tego oczyszczenia nie potrzebuje bo nie jest grzesznikiem, to jednak pragnie w tym geście pokazać, że Jego misja zbawienia ludzi, będzie poświęcona właśnie grzesznikom. Ostatecznym momentem tej misji zbawienia będzie śmierć Jezusa na Krzyżu za grzechy całego świata i wszystkich ludzi oraz Jego Zmartwychwstanie.
W święto Chrztu Pańskiego bardzo często w naszych kościołach odnawiamy Przyrzeczenia Chrztu Świętego i dzisiaj to także uczynimy. Warto więc sobie przypomnieć, czym dla nas jest przyjęty w życiu Sakrament Chrztu Świętego? Jakie niesie ze sobą konsekwencje i zobowiązania? Niech pomocą w odpowiedzi na te pytanie będzie dla nas Katechizm Kościoła Katolickiego.
Jak czytamy w KKK Sakrament Chrztu Świętego jest jednym z trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, podobnie jak Bierzmowanie i Eucharystia. Te trzy święte sakramenty są fundamentami całego życia chrześcijańskiego. „Wierni odrodzeni przez Chrzest, zostają umocnieni przez sakrament Bierzmowania, a w Eucharystii otrzymują pokarm życia wiecznego. W ten sposób przez sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego w coraz większym stopniu osiągają skarby życia Bożego i postępują w doskonałej miłości”. „Chrzest święty jest bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez Chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania”.
Dwoma najważniejszymi skutkami Chrztu Świętego są oczyszczenie z grzechów i nowe narodzenie w Duchu Świętym.
Jak wielka jest moc Bożej łaski związanej z udzieleniem sakramentu Chrztu Świętego niech świadczy fakt, że Chrzest Święty odpuszcza wszystkie grzechy, a więc odpuszcza zarówno grzech pierworodny jak i wszystkie grzechy osobiste, a także wszelkie kary za popełnione grzechy. W tych, którzy zostali odrodzeni w wodzie Chrztu Świętego, nie pozostaje więc nic, co mogłoby przeszkodzić im w wejściu do Królestwa Bożego. Ustanowienie przez Jezusa sakramentu Chrztu Świętego pokazuje, jak bardzo Bogu zależy na zbawieniu człowieka. To dlatego też w Kościele katolickim chrzci się już małe dzieci, aby otrzymując w czasie Chrztu Świętego łaskę uświęcającą, były zarazem przygotowane na przyjęcie łaski zbawienia, gdyby zmarły zanim dorosną i zaczną same decydować o swoim życiu. Aby jednak ochrzcić małe dziecko, zawsze konieczna jest wiara rodziców i rodziców chrzestnych, którzy biorą odpowiedzialność przed Bogiem za dalszy rozwój wiary w życiu ich dziecka.
Do czego zobowiązuje przyjęty sakrament Chrztu Świętego? Zobowiązuje do życia miłością zarówno do Boga, jak ido ludzi. Zobowiązuje do nieustannego pogłębiania wiary, przez codzienną modlitwę i rozważanie Pisma świętego. Zobowiązuje do systematycznego udziału w Mszy świętej w niedziele i święta.. Zobowiązuje do życia według Bożych Przykazań, ale także do życia zgodnego z Przykazaniami kościelnymi. Zobowiązuje do nieustannego nawracania się, przez częstą Spowiedź świętą, po to by żyć na co dzień w łasce uświęcającej, a nie w grzechach ciężkich. Zobowiązuje do dawania świadectwa chrześcijańskiej wiary wobec bliźnich wśród których żyjemy. Zobowiązuje do odpowiedzialności za Kościół, do którego od momentu Chrztu Świętego należymy. Pamiętać musimy, że nie ma Chrystusa bez Kościoła i nie ma Kościoła bez Chrystusa.
Gdy za chwilę będziemy odnawiali Przyrzeczenia Chrztu Świętego, podziękujmy Jezusowi za sakrament Chrztu Świętego. Pomyślmy także w jakim stopniu realizujemy zobowiązania wynikające z sakramentu Chrztu Świętego, którym z miłości obdarzył nas Bóg w Trójcy Jedyny. Amen.
(o.R.)