Z Liturgii Wigilii Paschalnej – 03.04.2021

Czytanie (Rz 6, 3-11) Nowe życie
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia: My wszyscy, którzy otrzymaliśmy chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć. Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my postępowali w nowym życiu – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca. Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. To wiedzcie, że dla zniszczenia ciała grzesznego dawny nasz człowiek został z Nim współukrzyżowany po to, byśmy już dłużej nie byli w niewoli grzechu. Kto bowiem umarł, został wyzwolony z grzechu. Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus, powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie. Oto Słowo Boże.

Psalm (Ps 118 (117), 1b-2. 16-17. 22-2)
Alleluja, alleluja, alleluja

Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – Wigilia Paschalna 03.04.2021r.
Dzisiejsza Noc to najważniejsza Noc w całym Roku liturgicznym! Noc wyjątkowa! Przez cały Wielki Post przygotowywaliśmy się jako chrześcijanie właśnie do tej szczególnie dla nas ważnej Nocy Zmartwychwstania naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa!
Jak wyjątkowe i nieprawdopodobne to wydarzenie, niech świadczy opis Zmartwychwstania Jezusa na kartach Ewangelii według św. Marka, który przed chwilą usłyszeliśmy. Wymienione przez św. Marka kobiety: Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome, udały się do grobu, aby jak to było w zwyczaju, wonnościami namaścić ciało Jezusa złożone do grobu. Gdy weszły do grobu zobaczyły młodzieńca w białej szacie i bardzo się przestraszyły. A ten rzekł do nich: „Nie bójcie się. Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce gdzie Go położyli”. A one zszokowane to nieprawdopodobną informacją „wyszły i uciekły od grobu; ogarnęło je bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały”. Owe kobiety w ten wielkanocny poranek,  na pewno  nie spodziewały się tego co je spotkało. Po drodze nawet zastanawiały się, kto im odsunie kamień od grobu, gdzie leży Jezus? A tu taka niesamowicie miła i radosna niespodzianka, że ktoś kto umarł dalej żyje! Jak trudno było wtedy  uwierzyć owym kobietom, a później także Apostołom, że Jezus naprawdę powstał z martwych, tak jak to wcześniej zapowiedział!
A my, chrześcijanie XXI wieku, czy wierzymy w tę najważniejszą prawdę naszej wiary, że Chrystus prawdziwie zmartwychwstał!? Na ile ta prawda o zmartwychwstaniu Jezusa ma wpływ na nasze codzienne życie na ziemi. Czy wierząc w zmartwychwstanie Jezusa wierzymy także w nasze zmartwychwstanie?
Zmartwychwstanie Chrystusa stanowi najbardziej wstrząsające wydarzenie w dziejach ludzkości, świadczące o potędze Boga i o zwycięstwie Bożej miłości nad grzechem i śmiercią. Jak wyjątkowa jest Noc Zmartwychwstania Chrystusa to podkreślają również słowa, które zostały wyśpiewane w Orędziu wielkanocnym: „O, jak przedziwna łaskawość Twej dobroci (Boże) dla nas! O jak niepojęta jest Twoja miłość: aby wykupić niewolnika, wydałeś swego Syna (…) Oświecającą siła tej Nocy, oddala zbrodnie, z przewin obmywa, przywraca niewinność upadłym, a radość smutnym. O zaiste błogosławiona noc, w której się łączy niebo z ziemią, sprawy boskie ze sprawami ludzkimi”.
Po Wielkiej Nocy Zmartwychwstania Chrystusa nic już na tej ziemi nie będzie takie samo, jak przedtem! Chwalebne Światło Zmartwychwstałego Jezusa opromieniło ziemię, rozproszyło ciemności bojaźni i smutku. Odtąd Jezus Zmartwychwstały, żywy i prawdziwy, idzie ze swoimi uczniami, których powołuje do swojego Kościoła mocą Chrztu Świętego.  I objawia się szczególnie tym, którzy Go wzywają i miłują. Zaliczamy się więc jako ludzie ochrzczeni do szczęśliwców, których Jezus też wybrał i powołał do swojego Kościoła!
Na zapalonej w dzisiejszą Noc świecy paschalnej wypisane zostały pierwsza i ostatnia litera greckiego alfabetu – alfa i omega. Te litery nawiązują do słów Chrystusa zapisanych w Apokalipsie św. Jana: „Jam jest Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni. Początek i Koniec”. Chrystus jest więc klamrą spinającą cale dzieje świata i ludzkości i dlatego wszystko w Chrystusie ma sens! W Chrystusie mają sens: sprawy wielkie i małe, radosne i smutne, dobre i złe. Nawet grzech i śmierć mają wielki sens. W Chrystusie mają sens katastrofy, kataklizmy i epidemie, w których giną ludzie. W Chrystusie ma sens cierpienie małego dziecka i człowieka w podeszłym wieku. To wszystko co dzieje się w życiu ludzi i w historii świata ma sens! Ale trzeba naprawdę wielkiej wiary i wielkiego zaufania do Boga, aby w ten sposób, tak po Bożemu spojrzeć na życie człowieka i na dzieje ludzkości.
Gdy za chwilę będziemy odnawiali Przyrzeczenia Chrztu Świętego, prośmy z głębi serca o umocnienie wiary w nas samych i we wszystkich wierzących w Jezusa, także w naszych rodzinach i parafiach. Jako chrześcijanie bądźmy też w naszym życiu mocno zjednoczeni z Jezusem mocą wiary, nadziei i miłości otrzymanymi na Chrzcie Świętym. Amen.
(o.R.)