Z liturgii Uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – 08.12.2021r.
1. czytanie (Rdz 3, 9-15) Wprowadzam nieprzyjaźń pomiędzy potomstwo twoje i potomstwo niewiasty
Czytanie z Księgi Rodzaju
Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: „Gdzie jesteś?”. On odpowiedział: „Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się”. Rzekł Bóg: „Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?” Mężczyzna odpowiedział: „Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem”. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: „Dlaczego to uczyniłaś?” Niewiasta odpowiedziała: „Wąż mnie zwiódł i zjadłam”. Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: „Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”. Oto Słowo Boże.
Psalm (Ps 98, 1-4)
Śpiewajcie Panu, bo uczynił cuda
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Śpiewajcie Panu, bo uczynił cuda
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Śpiewajcie Panu, bo uczynił cuda
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Śpiewajcie Panu, bo uczynił cuda
2. czytanie (Ef 1, 3-6. 11-12) Bóg wybrał nas w Chrystusie przed założeniem świata
Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu – my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie. Oto Słowo Boże.
Aklamacja (Łk 1, 28)
Alleluja, alleluja, alleluja
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Łk 1, 26-38) Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza|
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” Wtedy odszedł od Niej anioł. Oto Słowo Pańskie.
Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 08.12.2021r.
Tota pulchra es, Maria! – Cała jesteś piękna o Maryjo!
Dzisiaj Kościół, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi Panny ukazuje nam wierzącym, uosobienie piękna, jakie Bóg przez Maryję chciał dać światu, by była Ona dla wszystkich ludzi i narodów wzorem Bożej, nieskalanej piękności. Jaki piękny musi Bóg, skoro stworzył tak piękną Maryję!
Maryja od początku swego istnienia była wolna od grzechu pierworodnego, który na skutek grzechu pierwszych rodziców przeszedł na wszystkich ludzi. Wpatrujemy się z wielką miłością w to Boże piękno, jakie Bóg dał światu w Maryi Niepokalanej. To Ona szczególnie prowadzi nas przez całe życie, otacza opieką, pomaga w walce z grzechami i ratuje od rożnego rodzaju zła. Iluż wielkich świętych w ciągu wieków w tym blasku Maryi Niepokalanej znalazło światło oraz drogę do świętości i do zbawienia. Wspomnijmy chociaż naszych wielkich Rodaków: św. Maksymiliana Kolbego, św. Jana Pawła II, bł. Stefana kard. Wyszyńskiego … i wielu, wielu innych….
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia wzywa dzisiaj i nas do wpatrywania się w Maryję Niepokalaną. Po co? Byśmy na nowo zobaczyli Jej piękno i tym Jej pięknem na nowo się zachwycili! Byśmy dostrzegli w sobie i wokół nas zło, jakie powoduje każdy popełniany przez człowieka grzech! Byśmy przez częste korzystanie z Sakramentu Pokuty uwalniali nasze serca od grzechów. Byśmy się w swoim życiu nie przyzwyczaili do grzechów!
Niestety żyjemy w świecie, który lekceważy grzech! To może właśnie dlatego Pan Bóg dopuścił pandemię koronawirusa na ten świat, ponieważ ludzie zaczęli coraz bardziej lekceważyć Boga i coraz bardziej zaczęli Go obrażać swoimi grzechami!? Potrzeba więc dzisiaj ogromnego nawrócenia ludzi, powrotu do Boga i odwrócenia się od grzechów! Zauważmy, że coraz częściej grzech jest popełniany publicznie i bez żadnego wstydu. Do tego coraz więcej ludzi chwali się w środkach społecznego przekazu i w mediach społecznościowych popełnianymi przez siebie grzechami oraz innych jeszcze do tych grzechów namawiają! Nawet ludzie wierzący i praktykujący często nie dostrzegają grozy grzechu i coraz częściej lekceważą Spowiedź świętą. Człowiek, który nie oczyszcza swojej duszy w Sakramencie Pokuty i Pojednania, który nie reaguje na codzienne grzechy popełniane w myślach, słowach, uczynkach i zaniedbaniach dobra, sprawia, że jego dusza i jego serce zamiast czyste, stają się coraz bardziej szare i brudne, a życie coraz bardziej nijakie, a nawet byle jakie. Jeżeli człowiek lekceważy grzechy, zaczyna wchodzić w przeciętność i letniość. Może też okazać się, że taki człowiek, w niedługim czasie, nie będzie już reagował nawet na popełnione przez siebie grzechy ciężkie. Takiemu człowiekowi coraz trudniej jest kochać Boga. Zamiast kochać drugiego człowieka, zaczyna go nienawidzić i niszczyć. Nie potrafi kochać nawet swoich najbliższych w małżeństwie i rodzinie: męża, żonę, dzieci. Staje się niesolidnym i nieodpowiedzialnym w pracy. Człowiek żyjący w grzechach nie potrafi, a nawet nieraz i nie chce spoglądać na ten przepiękny wzór życia, jaki zostawił nam Dobry i Miłosierny Bóg w osobie Maryi Niepokalanej. Maryja była piękna i pięknie żyła bo miała czyste serce! Jeżeli i my chcemy być piękni i pięknie żyć, to zadbajmy o czystość swojego serca!
Moi Kochani! Póki żyjemy na tej ziemi nie wolno nam lekceważyć Złego Ducha oraz grzechów popełnianych przez nas i przez innych! Dzisiejsza uroczystość wzywa nas wszystkich do troski o czystość swojej duszy i swojego serca, do pracy nad wrażliwością sumienia. Maryja Niepokalana wyciąga do nas swoje dłonie by nam pomóc i wesprzeć w walce z naszymi grzechami, słabościami, a nawet nałogami. Dlatego z Jej pomocą z odwagą i mężnie pracujmy nad sobą i od razu w Sakramencie Pokuty powstawajmy po naszych grzechowych upadkach.
Ale przywilej Niepokalanej nie polega tylko na zachowaniu od grzechu pierworodnego, lecz także na napełnieniu Maryi przez Boga „pełnią łaski”. Jak czytamy w Konstytucji o Kościele: „Matka Jezusa (…) obdarzona została przez Boga darami godnymi tak wielkiego zadania (…) ubogacona od pierwszej chwili poczęcia blaskami szczególnej zaiste świętości”. Pozdrowienie Archanioła Gabriela: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą”, to najmocniejszy dowód na Niepokalane Poczęcie Maryi. Nie byłaby Maryja „pełna laski”, gdyby choć przez chwilę została dotknięta przez grzech.
O Maryjo Niepokalana, nasza najlepsza i ukochana Matko! My słabi i grzeszni ludzie uciekamy się nieustannie pod Twoją obronę i błagamy, pomagaj nam w walce z naszymi grzechami. I módl się za nami grzesznymi…, módl się za nami grzesznikami, teraz i w godzinę naszej śmierci. Amen.
(o.R.)