Pośród narodów głoście chwałę Pana
Każdego dnia głoście Jego zbawienie. *
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie Jego cuda *
pośród wszystkich ludów.

Pośród narodów głoście chwałę Pana

Oddajcie Panu, rodziny narodów, *
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, *
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.

Pośród narodów głoście chwałę Pana
Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku, *
zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Pośród narodów głoście chwałę Pana

2. czytanie (1 Kor 12, 4-11) Różne dary Ducha Świętego
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia: Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania przez tego samego Ducha, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce. Oto Słowo Boże.

Aklamacja (Por. 2 Tes 2, 14)
Alleluja, alleluja, alleluja
Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (J 2, 1-11) Pierwszy cud Jezusa w Kanie Galilejskiej
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Jezus rzekł do sług: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi. Potem powiedział do nich: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu». Ci więc zanieśli. Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie. Oto Słowo Pańskie.

Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 16.01.2022r.
W małżeństwie od początku z Jezusem i Maryją.
Punktem wyjścia dla naszych rozważań niech będzie dzisiaj przypomniana scena z wesela w Kanie Galilejskiej. Młoda para na swoje uroczystości ślubne zaprosiła Jezusa, Jego uczniów i Maryję. To zwyczajne wydarzenie ukazuje jak bardzo ważna jest obecność Jezusa – Boga i to od samego początku wspólnego życia małżeńskiego. Jak bardzo ważna, w życiu małżonków, od samego początku jest obecność także Matki Bożej. I jak bardzo ważne od początku małżeństwa jest posłuszeństwo Bogu: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.
Zobaczmy, że nie doszło by do tego niesamowitego cudu, gdyby ta para w czasie swojej znajomości, czy w czasie swojego narzeczeństwa nie poznała wcześniej Jezusa i Maryi, gdyby na ich weselu nie było razem z nimi Jezusa i Maryi. Dlatego tak bardzo ważne w życiu młodych ludzi, jest poznanie Jezusa i Maryi. Ważne jest by swoje narzeczeństwo przeżywali blisko Jezusa i Maryi, a potem zaprosili Ich na swoje wesele oraz wspólnie z Jezusem i Maryją przeżywali swoje życie małżeńskie.
Decyzja narzeczonych o przyjęciu Sakramentu Małżeństwa, to przejaw ich wiary w Boga. Przyjęcie Sakramentu Małżeństwa, to nic innego jak zaproszenie Jezusa do wspólnego życia, i to od samego początku… , a nie później, czy może kiedyś…, może w innym czasie…  Decyzja o małżeństwie dla ludzi wierzących łączy się z zaproszeniem do wspólnego życia także Matki Bożej.  Dlatego w naszych katolickich rodzinach przez wieki była pielęgnowana sobota, jako dzień ślubów, ponieważ w sobotę w sposób szczególny oddajemy cześć Matce Bożej. Decyzja narzeczonych, by właśnie w sobotę, w dzień poświęcony Jej czci,  przyjąć Sakrament Małżeństwa, to przejaw miłości do Matki Bożej oraz przejaw wielkiej wiary w Jej szczególne wstawiennictwo i opiekę w czasie całego życia małżeńskiego. Warto więc pielęgnować w naszych katolickich rodzinach sobotę jako dzień zawierania sakramentalnego Małżeństwa. Narzeczeni nie planujcie ślubów w piątki!
Zauważmy, że Maryja, która sama bardzo wierzy w Boga, i wierzy, że Jej Syn jest nie tylko Człowiekiem, ale także Bogiem, podpowiada co należy czynić, aby małżeństwo było udane, dobre, pełne miłości i trwałe: Zróbcie w codziennym życiu wszystko cokolwiek mój Syn wam powie! A co mówi i radzi małżonkom Jezus – Bóg? Odpowiedź na to pytanie dają nam obrzędy zawarcia Sakramentu Małżeństwa. Podkreślają one, że decyzję
o Sakramencie Małżeństwa należy podjąć dobrowolnie i bez żadnego przymusu. Należy przyjąć ten Sakrament z wiarą w Boga, a potem przez całe życie urzeczywistniać to co on wyraża, czyli ukazywać obraz mistycznego związku Chrystusa z Kościołem. Miłość między małżonkami ma ukazywać miłość Chrystusa do Kościoła!
Jezus naucza, że należy wytrwać w Sakramencie Małżeństwa aż do śmierci: w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i zlej doli, bo „Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela”! Małżonkowie w Sakramencie Małżeństwa zobowiązują się przed Bogiem do życia w „miłości, wierności i uczciwości małżeńskiej, aż do śmierci”. Aby potrafili zrealizować to co sobie przed ołtarzem wzajemnie ślubują, to muszą oboje (podkreślam oboje!) z wiarą współpracować z Bogiem i z Jego łaskami, które otrzymali w Sakramencie Małżeństwa. Pomoc od Boga płynie także ze wspólnej modlitwy, w której należy prosić Boga Wszechmogącego, Matkę Bożą i Wszystkich Świętych, by każdego dnia małżonkom pomagali. Potrzebne łaski otrzymują małżonkowie poprzez udział w Mszach świętych w niedziele, w święta, a także w tygodniu, ponieważ Eucharystia jest źródłem dobrego życia chrześcijańskiego, a więc i dobrego życia małżeńskiego! Należy pamiętać, że w sakramentalnym Małżeństwie, to Bóg jest źródłem miłości między małżonkami, dlatego bardzo ważne jest na co dzień życie w zjednoczeniu z Jezusem, życie w łasce uświęcającej. W tym zaś pomaga częste  przystępowanie do Sakramentu Pokuty i do Komunii świętej.
Noszone przez małżonków obrączki mają ciągle przypominać, że w małżeństwie należy dochować doskonałej wierności, żyć w Bożym pokoju, zawsze się miłować i pełnić wolę Boga! A jaka jest wola Boga wobec małżonków? Jakie są najważniejsze zadania jakie Jezus stawia przed małżonkami zawierającymi Sakrament Małżeństwa? Po pierwsze – pielęgnowania i umacnianie wzajemnej miłości przez całe życie aż do śmierci! Po drugie – przyjęcie z miłością potomstwa, którym ich Bóg obdarzy oraz wychowanie dzieci po katolicku! To są dwa podstawowe i najważniejsi zadania, jakie Bóg stawia przed małżonkami, którzy zdecydują się na wspólne życie w Sakramencie Małżeństwa!
Moi Kochani! To czego Jezus i Jego Kościół naucza, to jest najlepsza recepta na dobre i trwale życie małżeńskie! Warto ją więc w życiu stosować! Jeżeli narzeczeni i małżonkowie będą w życiu słuchać Boga, jeżeli będą przeżywali swoje wspólne życie z wiarą w Boga, jeżeli pójdą przez swoje małżeńskie i rodzinne życie razem z Jezusem i Maryją, jeżeli będą realizowali to czego Jezus uczy i czego od nich przede wszystkim oczekuje, to zapewniam was, że będzie wiele wspaniałych, pełnych miłości małżeństw i rodzin, w których dzieci i młodzież nauczą się zarówno wiary w Boga, jak i tego co to znaczy prawdziwie kochać w małżeństwie i w rodzinie! Amen.
(o.R)