Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 13.05.2022r.

Rodzina kolebką powołań kapłańskich i zakonnych.
W 1993r. Światowy Dzień Modlitw o Powołania wpisywał się podobnie jak w tym roku w obchody Roku Rodziny. Była to dobra „sposobność – jak podkreślił wtedy w swoim Orędziu św. Jan Paweł II – do zwrócenia uwagi na ścisłą więź między rodziną, wychowaniem i powołaniem, zwłaszcza zaś między rodziną a powołaniem kapłańskim i zakonnym”. Dlatego chrześcijańskie rodziny muszą mieć „świadomość, że spełniają ważną misję w wychowywaniu młodych pokoleń, które są nadzieją i przyszłością społeczeństwa i Kościoła”.  Papież napisał wtedy w Orędziu „Mimo głębokich przemian, jakim uległa rodzina na przestrzeni dziejów, pozostaje ona najpełniejszą i najbogatszą szkołą człowieczeństwa, w której ludzie przeżywają najgłębsze doświadczenie bezinteresownej miłości, wierności, wzajemnego szacunku i obrony życia. Jej szczególne zadanie polega na tym, że poprzez wychowanie dzieci strzeże ona i przekazuje cnoty i wartości, aby budować i umacniać dobro jednostek i całej społeczności”.
Św. Jan Chryzostom rodzinę chrześcijańską nazwał „domowym Kościołem”, a więc miejscem, w którym żyje i działa Jezus Chrystus, po to aby zbawić ludzi oraz by budować Królestwo Boże na ziemi. Dlatego członkowie rodziny chrześcijańskiej, powołani przez Boga do wiary i do życia wiecznego, powinni w codziennym życiu czerpać pokarm ze stołu Słowa Bożego i Sakramentów świętych; powinni odznaczać się ewangelicznym sposobem myślenia i działania, by w ten sposób otwierać przed sobą drogę świętości na ziemi i szczęścia wiecznego w niebie. Chrześcijańscy rodzice, którzy swoim dzieciom od najmłodszych lat okazują miłość i troskę, świadczą także wobec nich słowem i przykładem, o szczerej i głęboko przeżywanej swojej więzi z Bogiem, opartej na miłości, wierności, modlitwie i posłuszeństwie. W ten sposób wychowują dzieci do świętości i otwierają ich serca na przyjęcie głosu Jezusa Dobrego Pasterza, który wzywa każdego człowieka, by szedł za Nim i w życiu najpierw szukał Królestwa Bożego.
Zadanie chrześcijańskich rodziców jest niezwykle ważne i delikatne, ponieważ mają oni przygotowywać, rozwijać i chronić powołania, które Bóg wzbudza w ich rodzinie. Rodzice powinni nieustannie wzbogacać życie osobiste i rodzinne wartościami duchowymi i moralnymi. Każda rodzina, powinna postawić Chrystusa w centrum swojego życia i przyjąć Go jako wzór życia. W ten sposób rodzina będzie sprzyjać prawdziwemu dojrzewaniu powołań. Aby wypełnić to zadanie, rodzina musi być konsekwentna i wytrwała oraz we wszystkim zaufać łasce Bożej. Papież podkreślił wtedy w swoim Orędziu, że „moc i trwałość chrześcijańskiej rodziny to podstawowy warunek wzrastania i dojrzewania świętych powołań oraz najwłaściwsza odpowiedź na kryzys w tej dziedzinie”. Bo to właśnie rodzina jest pierwszym i naturalnym środowiskiem duszpasterstwa powołań. Dlatego też „rodzice powinni umieć przyjąć jako łaskę ofiarowany im przez Boga dar powołania któregoś z ich dzieci do kapłaństwa lub życia zakonnego. O tę łaskę trzeba prosić w modlitwie, a otrzymawszy ją – czynnie na nią odpowiedzieć poprzez takie wychowanie dzieci, które pozwoli im odczuć całe bogactwo i radość poświęcenia się Bogu”.
Św. Jan Paweł II Orędzie na XXX Światowy Dzień Modlitw o Powołania zakończył modlitwą do Świętej Rodziny: „Święta Rodzino z Nazaretu, wspólnoto miłości Jezusa, Maryi i Józefa, wzorze i ideale każdej rodziny chrześcijańskiej – Tobie zawierzamy nasze rodziny. Otwieraj serca rodzinnych wspólnot na wiarę, na przyjęcie słowa Bożego, na chrześcijańskie świadectwo, aby stawały się źródłem nowych i świętych powołań. Oświecaj umysły rodziców, aby otaczając swoje dzieci troskliwą opieką i mądrą miłością umieli prowadzić je nieomylnie ku dobrom duchowym i wiecznym. Kształtuj w duszach ludzi młodych prawe sumienie i wolną wolę, aby wzrastając „w mądrości, latach i łasce” umieli wielkodusznie przyjąć dar Bożego powołania….”. Amen.
(o.R.)