Program duszpasterski na lata 2013-2017
Przez Chrystusa, z Chrystusem, w Chrystusie.
Od wiary, przez chrzest do świadectwa.

Założenia: W związku z 1050. rocznicą Chrztu Polski, propozycja programu skoncentrowana jest wokół sakramentu chrztu świętego. Wspomnienie i świętowanie tego wydarzenia staje się okazją do pogłębienia życia w łasce chrztu świętego. Program pragnie podjąć zaproszenie do nowej ewangelizacji.

Cele:
Ewangelizacyjny – pogłębienie osobistej więzi z Jezusem Chrystusem poprzez pogłębione poznanie, pełniejsze pokochanie i wierniejsze naśladowanie.

Inicjacyjny – uświadomienie i podjęcie łaski sakramentów inicjacji, przede wszystkim chrztu świętego.

Formacyjny – kształtowanie postaw duchowych i moralnych zgodnych z wyznawaną wiarą: zaangażowanie w życie Kościoła, świadectwo życia chrześcijańskiego.

Społeczny – wraz ze świętowaniem 1050. Rocznicy Chrztu Polski, pełniejsze uświadomienie i podjęcie odpowiedzialności za kształtowanie w duchu wiary życia rodzinnego, społecznego, zawodowego.

Działania duszpasterskie Kościoła w Polsce skupiają się w tych latach wokół następujących tematów:
– 2013/2014 – „Wierzę w Syna Bożego”
– 2014/2015 – „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”
– 2015/2016 – „Nowe życie w Chrystusie”
– 2016/2017 – „Idźcie i głoście”.

Rok Duszpasterski 2016/2017 – „Idźcie i głoście”    
Podstawowym celem tego Roku duszpasterskiego jest podjęcie działań zmierzających do ukształtowania w wiernych duchowości chrzcielnej, która winna w nas dojrzewać i rozwijać się na drodze dorosłego życia, po przyjęciu chrztu, i która powinniśmy żyć na co dzień. Potrzeba więc nadal rozszerzonej i pogłębionej katechezy dorosłych przed chrztem dziecka, dążenia do dojrzałości we wierze przez nawrócenie w wymiarze osobistym i społecznym oraz życie w radości w nadziei.

Soborowa Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen gentium” (nr 32) zaznacza, że wszyscy na mocy zjednoczenia z Chrystusem są równi w działaniu na rzecz budowania Królestwa Chrystusowego. To znaczy, że każdy ochrzczony jest powołany przez Boga do zaangażowania się na rzecz głoszenia światu Ewangelii.

Jak mówi papież Franciszek na mocy chrztu jesteśmy powołani do tego, by być uczniami – misjonarzami. Podążając ścieżką duchowości chrzcielnej, trzeba podjąć się tego zadania i z odwagą je realizować. Trzeba odnowić zapał misyjny wewnątrz wspólnoty wierzących, ale także trzeba wychodzić na obrzeża do tych braci i sióstr, którzy żyją poza Kościołem albo zatracili kontakt ze wspólnotą wierzących, mimo, że zostali ochrzczeni. Potrzebne jest nam zrozumienie, że mamy to zadanie realizować razem: duchowni, osoby życia konsekrowanego i wierni świeccy! W realizacji tego Programu duszpasterskiego trzeba przypominać, że wszyscy, niezależnie od wieku, mogą aktywnie włączyć się w misję głoszenia Ewangelii. Jest to zapewne zadanie przed wszystkim dla dorosłych, ale potrzebne są w Kościele także entuzjazm i zaangażowanie młodzieży i dzieci.

Ostatni etap Programu duszpasterskiego będziemy przeżywać pod szczególnym patronatem Matki Boskiej Fatimskiej, w związku z 100 rocznicą objawień. Jest to okazja by w naszej Ojczyźnie, w naszych diecezjach i parafiach głosić przesłanie z Fatimy. A Matka Boża przed stu laty wzywała do nawrócenia, pokuty i modlitwy różańcowej oraz do wprowadzenia nabożeństw pierwszosobotnich wynagradzających Jej Niepokalanemu Sercu.

Ten Rok duszpasterski przeżywać będziemy także jako Rok Świętego Brata Alberta, ogłoszony przez Konferencję Episkopatu Polski w związku z 100 rocznicą śmierci „Brata naszego Boga”, jak pisał o nim Karol Wojtyła w swoim dramacie.    W kontekście tematu roku „Idźcie i głoście” przykład św. Brata Alberta stanie się okazją do uwiarygodnienia czynami miłosierdzia tego co będziemy głosić, a jednocześnie będzie kontynuacja zakończonego w Kościele Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia ogłoszonego przez papieża Franciszka.

„Niech przez cały ten Rok duszpasterski towarzyszy nam moc Ducha Pańskiego, byśmy odważnie realizowali misje kapłańską, prorocką i królewską Chrystusa, do czego zostaliśmy wezwani w chwili naszego chrztu. Idźmy przez życie z podniesionym czołem, świadomi godności, którą otrzymaliśmy. Dzielmy się naszą wiarą z odwagą, ale i z wielką pokorą, świadomi, że skarb wiary nosimy w naczyniach glinianych”. (Abp Stanisław Gądecki – Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski).