Liturgia Słowa – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego – 25 marca 2020r.
1. czytanie – Iz 7, 10-14 Panna pocznie i porodzi Syna
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Pan przemówił do Achaza tymi słowami: „Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Otchłani, czy to wysoko w górze”. Lecz Achaz odpowiedział: „Nie będę prosił i nie będę wystawiał Pana na próbę”. Wtedy rzekł Izajasz: „Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzykrzać się ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Emmanuel, albowiem Bóg z nami”. Oto Słowo Boże
Psalm – Ps 40, 7-8a. 8b-10. 11
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
Nie chciałeś ofiary krwawej ani płodów ziemi,
lecz otwarłeś mi uszy:
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy.
Wtedy powiedziałem: „Oto przychodzę.
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
W zwoju księgi jest o mnie napisane:
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże,
a Twoje prawo mieszka w moim sercu”.
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu
i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie.
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca,
głosiłem Twoją wierność i pomoc.
Nie taiłem Twojej łaski ani Twej wierności
przed wielkim zgromadzeniem.
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
2. czytanie – Hbr 10, 4-10 Chrystus przychodzi pełnić wolę Ojca
Bracia: Niemożliwe jest to, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy. Przeto Chrystus przychodząc na świat, mówi: „Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: «Oto idę, w zwoju księgi napisano o Mnie, abym spełniał wolę Twoją, Boże»”. Wyżej powiedział: „Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzechy nie chciałeś, i nie podobały się Tobie”, choć składa się je na podstawie Prawa. Następnie powiedział: „Oto idę, abym spełniał wolę Twoją”. Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. Oto Słowo Boże
Aklamacja – J 1, 14ab
Chwała Tobie, Słowo Boże
Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami,
i widzieliśmy Jego chwałę.
Chwała Tobie, Słowo Boże
Ewangelia – Łk 1, 26-38 Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” Wtedy odszedł od Niej anioł. Oto słowo Pańskie
Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego – 25 marca 2020r.
Otoczmy troską życie i miłość.
Dzisiaj, w Święto Zwiastowania Pańskiego, stajemy pełni podziwu nad cudem dziewiczego poczęcia Syna Bożego, który w łonie Maryi staje się człowiekiem. Jezus chociaż w cudowny sposób został poczęty. rozwijał się w łonie Maryi tak jak każde dziecko. Po dziewięciu miesiącach, a więc 25 grudnia, jak co roku, będziemy obchodzić pamiątkę Jego urodzenia.
Uroczystość Zwiastowania Pańskiego prowadzi nas w dzisiejszej Ewangelii do Maryi, która dowiaduje się, że ma zostać Matką Syna Bożego. W dialogu z Aniołem wyraża Maryja swoje obawy i niepewność, w odpowiedzi zaś słyszy: „Nie bój się Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga…., Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym”. To co usłyszała Maryja, może usłyszeć każdy z nas: nie bój się, znalazłeś …znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
Tą szczególną łaską, którą każdy otrzymał od Boga jest nasze życie i życie każdego człowieka. Także nam i każdemu człowiekowi towarzyszy moc Najwyższego Boga. Dlatego każde życie jest święte i każde życie jest darem Boga.
Teraz w świetle przeżywanej na całym świecie epidemii, wielu na nowo uświadamia sobie wartość życia każdego człowieka i o życie każdego człowieka stara się walczyć. Nikt nie mówi i nie przypomina teraz o aborcji, o eutanazji. Wręcz przeciwnie z wielkim poświęceniem walczy się o zdrowie i życie zarówno tych najmłodszych, jak i tych najstarszych.
Wielu zapewne pamięta to wielkie zaangażowanie św. Jana Pawła II, aby troską prawną objąć nie tylko tajemniczy moment początku życia, lecz także tajemniczy moment jego końca, czyli śmierć, którą można również nazwać „błogosławioną”, ponieważ jest chwilą gdy człowiek spotyka się z miłosiernym Bogiem „twarzą w twarz”. Dlatego ważna jest troska o życie, zarówno te które się zaczyna, jak i o to życie, które się na ziemi kończy.
Kościół zawsze uczył i uczy tak samo: „Życie ludzkie jest święte i nienaruszalne w każdej chwili swego istnienia, także w fazie początkowej, która poprzedza narodziny. Człowiek w łonie matki należy do Boga…, który potrafi w tym małym embrionie dostrzec dorosłego człowieka, którym stanie się on w przyszłości i którego dni są policzone, a powołanie już jest zapisane w „księdze żywota”.
Mówiąc o życiu, mówimy również o miłości. Bo życie powstało z miłości – z miłości Boga do człowieka i jest przekazywane z miłości do człowieka. To dlatego w życiu najważniejsza jest miłość. Św. Jan Paweł II pytał przed laty: „Powiedz mi jaka jest twoja miłość, a powiem ci kim jesteś”. Dlatego „otaczając troską życie”, należy „otoczyć troską także miłość”, gdyż Bóg jest Miłością i Panem życia. Wiemy o tym, a może przekonaliśmy się o tym na „własnej skórze”, jak ciężkie jest życie bez Boga i bez miłości, gdy ktoś nie doświadcza miłości lub sam nie potrafi kochać. To miłość daje siłę w codziennym życiu i dlatego powinna przenikać całe życie człowieka na ziemi.
Wzorem troski o życie i troski o miłość jest Matka Najświętsza. Maryja która jako osoba wierząca, Boga umiłowała i Bogu zaufała, nie sprzeciwiła się tej zaskakującej woli Boga, że ma zostać Matką Syna Bożego. To wiara i miłość pomogły Maryi przezwyciężyć lęk i obawy przed nieznaną przyszłością. O takiej właśnie miłości, pełnej wiary i zaufania do Boga napisze św. Jan: „W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk”
Uczmy się od Maryi z tajemnicy Zwiastowania, głębokiej miłości i zaufania do Boga. Niech wiara w moc Bożej łaski i w nasze życiu wniesie wiele spokoju i otwartości na wypełnienie woli Bożej, która nieraz bardzo zaskakuje, tak jak zaskoczyła nas i cały świat szalejącą epidemią koronawirusa.
Niech wszyscy ludzie w naszej Ojczyźnie jak i na całym świecie, nie tylko w czasie epidemii, ale i na co dzień oraz w ustanawianych prawach, szanują i troszczą się o każde życie od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci. Amen.
o. R.
