Liturgia Słowa Msza św. w Poniedziałek w Oktawie Wielkanocy 13 kwietnia 2020r.
1. czytanie (Dz 2, 14. 22b-32) Piotr głosi zmartwychwstanie Chrystusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
W dniu Pięćdziesiątnicy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił donośnym głosem: «Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jeruzalem, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów! Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli, postanowienia i przewidzenia Boga został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid mówi o Nim: „Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec rozkładowi. Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim”.
Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy. Więc jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie, widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi. Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami». Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 16 (15), 1b-2a i 5. 7-8. 9-10. 11 (R.: por. 1b))
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Albo: Alleluja
Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, *
mówię do Pana: «Ty jesteś Panem moim».
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *
to On mój los zabezpiecza.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Albo: Alleluja
Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, *
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Albo: Alleluja
Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, *
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Albo: Alleluja
Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *
pełnię radości przy Tobie
i wieczne szczęście *
po Twojej prawicy.
Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem
Albo: Alleluja
Ewangelia (Mt 28, 8-15) Chrystus zmartwychwstały ukazuje się niewiastom
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i pobiegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi, mówiąc: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech udadzą się do Galilei, tam Mnie zobaczą». Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: «Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdy spaliśmy. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu». Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami, i trwa aż do dnia dzisiejszego. Oto Słowo Pańskie
Z kazania z kalwaryjskiego Wzgórza – Poniedziałek w Oktawie Wielkanocy 13 kwietnia 2020r.
Jezus Zmartwychwstały idzie z nami. Bądźmy jego świadkami!
Co roku w II Dzień Świąt Wielkanocnych Rektor KUL im. Jana Pawła II kieruje do nas swoje „Słowo”. Dzisiaj pisze do nas: „W tym roku Święta Wielkanocne przeżywamy w czasie szczególnym, w czasie naznaczonym epidemią. Nasze myśli i serca przepełnia obawa o zdrowie i życie nas samych i naszych bliskich. Niekiedy towarzyszy nam poczucie bezsilności. Odczuwamy nietrwałość oraz kruchość naszego losu. Wielu cierpi i umiera w samotności. Boleśnie przeżywając zagrożenie chorobą, odizolowanie, oddzielenie od bliskich, szukamy pociechy i pokrzepienia. W tym wyjątkowym czasie oczekujemy więc jak nigdy wcześniej upragnionej łaski Bożego miłosierdzia, pragniemy przejść z Chrystusem ze śmierci do życia, doznać przeżywanej w trudnych okolicznościach, ale nie mniej prawdziwej i głębokiej radości Zmartwychwstania. Zechciejmy dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek obudzić
w sobie radość z mocy zmartwychwstałego Pana i wołajmy z całym Kościołem: „Otrzyjcie już łzy płaczący, żale z serca wyzujcie. Wszyscy w Chrystusa wierzący, weselcie się, radujcie. Bo zmartwychwstał samowładnie, jak przepowiedział dokładnie. Alleluja. Alleluja. Niechaj zabrzmi: Alleluja!… Zmartwychwstanie Chrystusa jest najważniejszym, centralnym wydarzeniem w historii ludzkości. Przynosi ono bowiem odpowiedź na pytanie o sens ludzkiego życia, cierpienia i przemijania. W trosce o żywego człowieka z jego dramatami, zagubieniem i rozdarciem Kościół niezmiennie i nieustannie powtarza krzepiące wyznanie wiary apostołów i przekazuje doświadczenie niewiast z wielkanocnego poniedziałku: „Nie bójcie się”, Pan rzeczywiście zmartwychwstał”.
Choć na świecie, w naszej Ojczyźnie i wokół nas panuje i rozprzestrzenia się epidemia kornawirusa, choć w codziennym życiu tyle cierpienia, niepewności i obaw, to my przeżywając Oktawę Wielkanocy pragniemy nadal umacniać naszą wiarę i nadzieję oraz napełniać nasze serca radością płynącą ze Zmartwychwstania Jezusa.
Papież Franciszek w ubiegłym roku 22 kwietnia przed modlitwą Regina Coeli powiedział w swoim rozważaniu: „Pozwólmy by dotarło do nas pocieszające orędzie Wielkanocy, by ogarnęło nas Jego chwalebne światło, które rozprasza ciemność bojaźni i smutku. Zmartwychwstały Jezus idzie obok nas. On objawia się tym, którzy Go wzywają i miłują. Przede wszystkim w modlitwie, ale także w prostych radościach przeżywanych z wiarą i wdzięcznością. Możemy też odczuć Jego obecność dzieląc chwile serdeczności, gościnności, przyjaźni i podziwiania przyrody”.
Jezus Zmartwychwstał i idzie obok nas! To znaczy, że Jezus nas kocha i bardzo Mu na nas zależy. Jeżeli Jezus nas kocha to nie warto żyć z daleka od Niego. Piękna jest życiowa droga, jeżeli przemierza się ją z Jezusem. Tych, którzy od Jezusa odeszli, zachęcam by do Niego wrócili, bo On pragnie zbawienia i szczęścia wiecznego dla każdego człowieka.
Jezus Zmartwychwstał i idzie obok nas! To znaczy, że dla Niego nie ma ludzi straconych. Trzeba uwierzyć, że Jezus pragnie i potrafi zmienić nasze życie jeżeli Mu tylko na to z wiarą pozwolimy. Dla Boga nie ma człowieka straconego, bo Jezus za każdego człowieka cierpiał i dla każdego zmartwychwstał.
Jezus Zmartwychwstał i idzie obok nas! To znaczy, że pragnie być źródłem miłości i jedności w małżeństwach i rodzinach. To przecież Jezusa Żywego i Zmartwychwstałego małżonkowie biorą przy ołtarzu na Świadka swojej miłości, wierności i uczciwości małżeńskiej aż do śmierci oraz obietnicy że po katolicku wychowają potomstwo, którym ich Bóg obdarzy.
Jezus Zmartwychwstał i idzie obok nas! To znaczy, że Grób jest pusty, a w Niebie przygotowane są dla nas mieszkania, dlatego jak zachęca św. Paweł…. w naszym codziennym życiu na ziemi: „szukajmy tego co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadając po prawicy Boga. Dążmy do tego co w górze, nie do tego co na ziemi”.
Jezus prawdziwie zmartwychwstał, a my jak te kobiety z dzisiejszej Ewangelii i Apostołowie, bądźmy Jego świadkami i tę radosną nowinę głośmy całemu światu. Amen.
o. R.
