Z piątkowego kazania – 27.11.2020

Eucharystia, a Boże Miłosierdzie
Dobiega do końca Rok Kościelny i Duszpasterski: Eucharystia – Wielka tajemnica wiary; w ramach 3-letniego programu – Eucharystia daje życie. Pochylmy się więc w naszym rozważaniu jeszcze raz nad tym cudownym darem Bożego Miłosierdzia, jaki Jezus zostawił nam na Ostatniej Wieczerzy w Sakramencie Eucharystii.
Eucharystia to wielki dar Bożego Miłosierdzia, w którym Jezus pozostał ze swoimi uczniami, pozostał z nami, pozostanie po wszystkie dni aż do skończenia świata. I przez to Jezus jest z nami na drogach naszego codziennego życia.
Eucharystia to wielki dar Bożego Miłosierdzia, bo ma moc dokonania w nas przemiany, tak jak dokonuje się mocą Ducha Świętego przemiana chleba w Ciało Chrystusa, a wina w Jego Przenajświętszą Krew. Tę prawdę wyrażają słowa, jakie kapłan cicho wypowiada  przez Komunią świętą: „Panie Jezus Chryste, niech przyjęcie Ciała i Krwi Twojej, nie ściągnie na mnie wyroku potępienia, lecz dzięki Twojemu miłosierdziu niech mnie chroni oraz skutecznie leczy moją duszę i ciało”.
Jeden z błogosławionych powiedział, że „W Eucharystii w sposób rzeczywisty karmimy się Jezusem, ponieważ Jego boskie Serce wchłania nasze serce w taki sposób, że czyni z niego jedno serce, zespolone z Jego Sercem. Zatem Serce Jezusa uzdrowi nasze serce z trawiących je chorób, takich jak: obojętność, nieufność, złe skłonności, chorobliwe pasje, próżne uczucia, ludzkie ambicje…, i sprawi, że będzie ono biło tym samym rytmem, jakim bije Jego Serce, dla chwały Boga i pokoju ludzi”.
Św. Jan Paweł II nazywany Papieżem Eucharystii, wiedział, że w zjednoczeniu z Jezusem na Eucharystii, że zginając kolana przed Jezusem Eucharystycznym na adoracji Najświętszego Sakramentu można znaleźć źródło nadziei dla siebie i dla świata.  Jezus Miłosierny przypomina nam w Dzienniczku Świętej Siostry Faustyny, że: „Im dusza więcej ufa, tym więcej otrzyma. Wielką mi są pociechą dusze o bezgranicznej ufności, bo w takie dusze przelewam wszystkie skarby swych łask. Cieszę się że żądają wiele, bo moim pragnieniem jest dawać wiele, i to bardzo wiele. Smucę się natomiast, jeżeli dusze żądają mało, zacieśniają swe serca”…  I Jezus dodaje, że „Nie znajdzie ludzkość ukojenia, dopóki się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia Mojego”.
W podejściu do tego wielkiego daru Bożego Miłosierdzia, jakim jest Eucharystia, człowiek może w swoim życiu dokonać wyboru: może powiedzieć tak lub nie, może go przyjmować lub nie przyjmować, może za nim tęsknić lub go lekceważyć, okazując obojętność. Człowiek przez Boga został obdarzony wolną wolą, także w swoim podejściu do Eucharystii. Przyjmując z wiarą Eucharystię człowiek wybiera jednocześnie życie, szczęście i błogosławieństwo. Odrzucając Eucharystię człowiek wybiera śmierć, nieszczęście i przekleństwo. Dlatego w Księdze Powtórzonego Prawa Bóg podpowiada człowiekowi, a więc i każdemu z nas: „Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo, miłując Pana, Boga swego, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego; bo tu jest twoje życie”. W ten sposób Eucharystia – ten wielki dar Bożego Miłosierdzia – ukazuje się nam jako pokarm, który daje życie. Jezus zapewnia, że: „kto spożywa ten Chleb będzie żył na wieki”.
Prośmy więc nieustannie w naszych modlitwach, aby tego Chleba Życia nigdy nam nie brakowało. Prośmy o umocnienie wiary w obecność Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Prośmy o wzrost miłości do Eucharystii, w nas, w naszych Rodzinach i w naszych parafiach. Prośmy też, aby jak najwięcej uczniów Chrystusa korzystało jak najczęściej w pełni z Eucharystii, przyjmując do swojego serca w Komunii świętej Jezusa – Chleb Życia. Amen.
(o.R.)