Psalm (Ps 25 (24), 4-5. 6 i 7bc. 8-9 (R.: 4b))
Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, *
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, *
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu, *
ze względu na dobroć Twą, Panie.

Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami
Dobry jest Pan i łaskawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
uczy ubogich dróg swoich.
Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami

2. czytanie (1 Kor 7, 29-31) – Przemija postać tego świata
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Mówię wam, bracia, czas jest krótki. Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci, a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, którzy się radują, tak jakby się nie radowali; ci zaś, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali. Przemija bowiem postać tego świata. Oto Słowo Boże.

Aklamacja (Mk 1, 15)
Alleluja, alleluja, alleluja
Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mk 1, 14-20) – Jezus wzywa ludzi do nawrócenia i powołuje pierwszych apostołów
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich Jezus: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi». A natychmiast, porzuciwszy sieci, poszli za Nim. Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni, zostawiwszy ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi, poszli za Nim. Oto Słowo Pańskie.

Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 24.01.2021r.
Słowo Boga nawraca, przemienia i zbawia człowieka  
Przeżywamy dzisiaj Niedzielę Słowa Bożego, którą papież Franciszek ustanowił rok temu, ogłaszając List apostolski pod tytułem: „Otworzył im oczy”. Pamiętamy jak Zmartwychwstały Jezus uczniom idącym do Emaus najpierw wyjaśniał Pisma, a potem otworzył im oczy, aby mogli Go rozpoznać przy łamaniu chleba. W ten sposób ci uczniowie stali się świadkami Jezusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego! Dzisiaj Słowo Boże uświadamia nam, że to, co Bóg mówi, może człowieka nawrócić, przemienić i zbawić! Do głoszenia tego Słowa Bóg wybiera ludzi, którym objawia i powierza swoje Słowo, aby oni kierowali je do konkretnego człowieka lub do całego ludu.
W pierwszym czytaniu widzimy Jonasza, którego Bóg – mimo jego początkowego oporu – posyła ze swoim Słowem: „Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam. Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan”. Mieszkańcy Niniwy przyjęli to upomnienie z najwyższą powagą, jako Słowo pochodzące od Boga, a nie od proroka: „I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu”. A potem ukorzyli się przed Bogiem prosząc o Jego Miłosierdzie. To Słowo Boga, nawet zwiastujące nieuchronną karę jako konsekwencję ich ciężkich grzechów, poruszyło ich serca i skłoniło do pokuty: „Ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego”. Miejsce grzechów buntu i pychy względem woli Boga zajęła skrucha i pokora przed Bogiem. A wtedy „zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej”. A zatem, Słowo Boga przyniesione i ogłoszone przez proroka Jonasza mieszkańcom Niniwy, poruszyło ich sumienia, skłoniło do pokuty i przemiany ich życia, dzięki czemu doświadczyli w swoim życiu Bożego Miłosierdzia, zamiast kary za popełnione grzechy….  Czy panująca na całym świecie pademia koronawirusa poruszy nasze sumienia i skłoni nas ludzi do ukorzenia się przed Bogiem? Czy pobudzi ludzi na całym świecie i każdego z nas do nawrócenia? Czy podejmiemy pokutę za popełniane przez nas i przez naszych bliźnich grzechy?  A wszystko po to, byśmy i my w naszych czasach doświadczyli Miłosierdzia Boga!
Z kolei w Ewangelii Pan Jezus nazywa apostołów, których powołuje, „rybakami ludzi”. Pośle ich do ludzi z siecią w postaci Ewangelii. Ta sieć utkana ze słów Chrystusa, które pochodzą od Boga, zaniesie ludziom wielką Łaskę w postaci Miłości Miłosiernej, która będzie ratować ginących grzeszników. Warto byśmy przejęli się nauczaniem Pana Jezusa, który od początku swojej publicznej działalności wzywa nas i wszystkich ludzi: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” !
Słowo Boże wyzwala i wzywa grzeszników do życia w innym nowym świecie. Ten nowy świat ukazuje w drugim czytaniu święty Paweł. W kontekście zbliżającego się końca czasów nie pisze, aby zrezygnować z codziennego życia, ale wzywa do życia w wolności i ofiarnej miłości. Chce, aby wierzący postawili na pierwszym miejscu Boga i tak przeżywali swoją codzienność na ziemi, by skażone grzechami życie nie przeszkodziło im w osiągnięciu Bożego Królestwa.
Słowo, które pochodzi od Boga i od Chrystusa, nawraca, przemienia i zbawia nie tylko w czasach Jonasza czy Apostołów. Ono tak działa przez wieki, aż do dzisiaj. To właśnie słuchanie Słowa Bożego i życie Słowem Bożym doprowadziło do Nieba wielu świętych i błogosławionych. Dzisiaj również Słowo Boga jest niesione do człowieka np. przez duszpasterzy, spowiedników, katechetów, rodziców, przyjaciół. Niesiona w Słowie Bożym Miłość Boga przenika w ten sposób do ludzkich sumień, napełnia ludzie dusze Bożymi łaskami, prowadzi człowieka do nawrócenia, do przemiany życia i w ten sposób prowadzi do zbawienia.
Także w czasie każdej Eucharystii Słowo Boże wyznacza nam drogę zbawienia, drogę do świętości życia, a ostatecznie drogę do Nieba. Jest to droga na której Jezus wzywa nas do nieustannego, głębokiego nawrócenia, by grzechy, szczególnie te ciężkie nie zamknęły przed nami drogi do Nieba. Słowo Boga wzywa nas także do ofiarnej miłości, do jeszcze większego zaangażowania się w tworzenie dobra, przez budowanie braterskiej wspólnoty życia. To nawracanie się i dzielenie się dobrem z innymi, powinno czynić nasze życie bardziej szczęśliwym i radosnym, także w naszych rodzinach.
Przeżywając Niedzielę Słowa Bożego, pamiętajmy, że to Słowo, które Bóg do nas kieruje wzywa nas także do odwagi i zaufania, byśmy idąc każdego dnia drogami wyznaczonymi przez Boga, mogli zamieszkać po śmierci  w Domu Ojca w Niebie. Przedsmakiem tej pełni szczęścia w Niebie jest kolejna Msza Święta którą celebrujemy. Nakarmieni dzisiaj Słowem Boga i Ciałem Chrystusa idźmy wspólnie dalej, z wiarą, nadzieją
i miłością w sercu, drogami zbawienia do Nieba. Amen.
(o.R.)