Z liturgii na VI Niedzielę Zwykłą – 14.02.2021r.

1. czytanie (Kpł 13, 1-2. 45-46) Odosobnienie trędowatego
Czytanie z Księgi Kapłańskiej
Tak mówił Pan do Mojżesza i Aarona: «Jeżeli u kogoś na skórze ciała pojawi się nabrzmienie albo wysypka, albo biała plama, która na skórze jego ciała jest oznaką trądu, to przyprowadzą go do kapłana Aarona albo do jednego z jego synów kapłanów. Trędowaty, dotknięty tą plagą, będzie miał rozerwane szaty, włosy nieuczesane, brodę zasłoniętą i będzie wołać: Nieczysty, nieczysty! Przez cały czas trwania tej choroby będzie nieczysty. Będzie mieszkał w odosobnieniu. Jego mieszkanie będzie poza obozem». Oto Słowo Boże.

Psalm (Ps 32 (31), 1b-2. 5 i 11 (R.: por. 7))
Tyś mą ucieczką i moją radością
Szczęśliwy człowiek, †
któremu nieprawość została odpuszczona, *
a jego grzech zapomniany.
Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy, *
a w jego duszy nie kryje się podstęp.

Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 14.02.2021r.
Jezus ma moc oczyszczania z trądu i z grzechów.
W dzisiejszym świecie zmagamy się z pandemią koronawirusa, która pochłonęła już wiele ofiar.  Medycyna nie za bardzo potrafi sobie z tą chorobą poradzić. Wynalezione szczepionki różnie wpływają na ludzi. Do tego wielu zmaga się z innymi chorobami, choćby z nowotworem. Im dłużej ktoś musi mierzyć się ze stanem chorobowym, tym coraz mniej czuje się bezpieczny, a coraz częściej zaczyna nawet obawiać się o swoje życie. Dotkniętych koronawirusem umieszcza się w izolacji, kieruje się na kwarantannę. Wielu nie chce się z tymi chorymi ludźmi spotykać, nawet gdy to są osoby bliskie z rodziny.
Dzisiaj słyszymy w Ewangelii o człowieku chorym na trąd. Choroba straszna. Zaczyna się od niewielkich plam na ciele, które z czasem rosną i ropieją. Ciało zaczyna gnić i odpadać, najczęściej palce u rąk i nóg, ramiona, czasami policzki, oczodoły. Trędowaty zaczyna straszyć swoim wyglądem, ludzie od niego się odsuwają, nie chcą mieć z nim kontaktu. To również choroba, z którą i dzisiaj medycynie trudno jest sobie poradzić. Dotkniętych trądem izoluje się od innych, umieszcza na marginesie życia, wręcz wyklucza się ze społeczeństwa. Ludzie  w większości nie chcą mieć z trędowatymi nic do czynienia, starają się żyć od nich z daleka.
W przypadkach ostrego ataku koronawirusa, jak i chorych na trąd, gdy nie pomagają medycyna, leki i lekarze, to pozostaje już tylko cud, który może coś zmienić, pomóc, zaradzić. Gdzie tego cudu szukać? Trędowaty z dzisiejszej Ewangelii szukał cudu uzdrowienia u Jezusa i wierzył, że Jezus może go uwolnić od tej strasznej choroby, dlatego „upadając na kolana, prosi Go: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”. Jaka jest reakcja Jezusa na tę niesamowitą prośbę trędowatego!? „Jezus zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: Chcę, bądź oczyszczony! Natychmiast trąd go opuścił i został oczyszczony”. W ten sposób Jezus, pokazuje, że jako Bóg może i potrafi zaradzić każdej chorobie i cierpieniu. Jest Tym, który daje siebie w bezgranicznej miłości do człowieka. Jest naszym wybawieniem.
Ale uzdrowienie trędowatego ma jednak jeszcze głębszy sens. Dotyczy niesamowicie ważnego problemu: uleczenia nie tylko z choroby ciała, ale także uzdrowienia chorej duszy z grzechów, które człowiek w swoim życiu popełnia! Z grzechem i chorobą duszy zaczyna się bardzo często podobnie jak z trądem, od niewielkich, czasami nawet niezauważalnych zmian. Na początku wszystko wydaje się, że jest  niegroźne, że można sobie samemu z grzechami poradzić i  zmienić swoje życie na lepsze. A choroba duszy poprzez coraz częściej popełniane grzechy rozwija się coraz bardziej, powodując coraz większe zniszczenia i spustoszenia. Grzesznik staje się coraz bardziej trędowaty. Inni zaczynają się pod niego odsuwać. Takim współczesnym „trądem” są niewątpliwie: alkoholizm, pijaństwo, narkomania, wszelkiego rodzaju nałogi, pornografia, niemoralne życie na co dzień. Te choroby duszy spowodowane grzechami odbierają człowiekowi trzeźwość myślenia i normalność działania. Współczesnym „trędowatym” trudno jest też uwierzyć, że ktokolwiek ich kocha, nawet Bóg. Pomimo to gorąco pragną by ich jednak ktoś pokochał, uzdrowił i przywrócił im normalne życie.
Jest w życiu taka podstawowa zasada: grzechu tak jak pandemii, trądu i innych chorób nie wolno lekceważyć! Jak strasznie musi wyglądać ludzka dusza zniszczona przez grzechy! O wiele gorzej niż ludzkie płuca zniszczone przez koronawirusa! Niestety nieszczęściem współczesnego człowieka jest pełne pychy przekonanie, że grzechów nie ma, że on przecież grzechów nie popełnia! A to powoduje, że w dzisiejszym świecie istnieje wprost przyzwolenie na grzech! Dlatego też tak wielu grzeszników w swojej pysze i zarozumiałości nie jest dzisiaj w stanie przyjść do Jezusa, i tak jak ten trędowaty upaść na kolana i prosić Jezusa: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić z moich grzechów! W naszych czasach wielu grzeszników, także wielu z nas,  jak nigdy dotąd, potrzebuje uzdrowienia duszy! A przecież nikt nie może uzdrowić duszy człowieka z jego grzechów, jak tylko Chrystus, Jak tylko Bóg! Dlatego warto często przystępować do Spowiedzi świętej. Należy to czynić z wiarą i z ufnością w Boże Miłosierdzie, ale także ze szczerym żalem za popełnione grzechy i mocnym postanowieniem poprawy. A wtedy, bez względu na to z jakimi grzechami przyjdziemy do Jezusa, jak bardzo chora będzie nasz dusza, to zawsze usłyszmy od Jezusa te jakże cudowne słowa: „Chcę bądź oczyszczony… odpuszczam Tobie twoje grzechy!” Dbajmy bardzo o swoje dusze i zachęcajmy do tego w naszych rodzinach. Pamiętajmy, że nasza dusza jest nieśmiertelna! To właśnie jej stan będzie decydował o całej naszej wieczności i o wieczności naszych bliskich! Dlatego tak bardzo na co dzień ważne jest życie w łasce uświęcającej! Matko Boża Ucieczko grzeszników i Uzdrowienie Chorych na duszy i na ciele, módl się za nami grzesznymi i proś o nasze uzdrowienie. Amen.
(o.R.)