Z liturgii Uroczystości NMP Królowej Polski – 03.05.2021r.
1. czytanie (Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab) Wielki znak ukazał się na niebie
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca». Oto Słowo Boże.
Psalm (Jdt 13, 18bcda. 19-20 (R.: 15, 9d))
Tyś wielką chlubą naszego narodu
Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, *
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi,
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, *
Stwórca nieba i ziemi.
Tyś wielką chlubą naszego narodu
Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki *
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi, *
abyś była wywyższona na wieki.
Tyś wielką chlubą naszego narodu
2. czytanie (Kol 1, 12-16) Bóg nas przeniósł do królestwa swojego Syna
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia: Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów. On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. Oto Słowo Boże.
Aklamacja (J 19, 27)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jezus powiedział do ucznia: «Oto Matka twoja»,
i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 19, 25-27) Oto Matka twoja
Słowa Ewangelii według świętego Jana|
Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. Oto Słowo Pańskie.
Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – Uroczystość NMP Królowej Polski 03.05.2021r.
Testament z Krzyża
Dzisiejsza uroczystość ma ścisły związek z polską historią i tradycją. Początki tego święta sięgają czasów najazdu szwedzkiego na Polskę. To w tamtym czasie król Jan Kazimierz szukając i widząc ratunek w Maryi, 1 kwietnia 1656r. w katedrze we Lwowie w imieniu całego polskiego narodu złożył uroczyste śluby Matce Bożej, obierając Ją na Królową Polski. Wiemy, że Maryja wtedy swym matczynym płaszczem uchroniła Polskę. Potem ten tytuł Królowej Polski potwierdził w 1923 roku papież Pius XI, który ustanowił święto NMP Królowej Polski i pozwolił je obchodzić 3 maja, a papież św. Jan XXII w 1962 roku ustanowił Maryję Królową Polski główną Patronką naszej Ojczyzny. Data obchodzenia tego święta upamiętnia pierwszą polską konstytucję z dnia 3 maja 1791 roku.
Nieprzypadkowo w dzisiejszą uroczystość czytany jest fragment z Ewangelii według św. Jana ukazujący scenę umierania Jezusa na Krzyżu. Kolejny raz ze szczególną uwagą wsłuchujemy się w Chrystusowy Testament zawarty w słowach: „Niewiasto oto Syn Twój (…) Oto Matka twoja”. Zauważmy, że słowa te wypowiedział Jezus na Kalwarii. To dokonało się u stóp Krzyża. Jezus w ten sposób chciał nas nauczyć, że synem Bożej Matki zostaje się pod Krzyżem. Chciał nam wskazać, że na szczycie Kalwarii, bez żadnych wątpliwości spotkamy zawsze Matkę Jezusa. Kiedy w życiu jest ciężko, kiedy przed oczami wyrasta kolejny życiowy krzyż, to wtedy przychodząc na Kalwarię zawsze możemy liczyć na pomoc i wsparcie naszej ukochanej Matki. Ale słowa Jezusa: „Oto Matka twoja”, nie tylko nas zachęcają do szukania opieki i pomocy u Matki, która wszystko rozumie, która Sercem ogarnia każdego z nas, która zobaczyć dobro w nas umie, która jest z nami w każdy czas.
Te słowa Jezusa: „Oto Matka twoja” podkreślają, że mamy także obowiązki wobec naszej Matki i Królowej. To obowiązek czci, szacunku, miłości, obrony przed złymi ludźmi… tak obrony przed złymi ludźmi! Nastały bowiem czasy, że wierność Chrystusowi wymaga od nas także obrony Jego Matki, którą Jezus zostawił nam w swoim Testamencie na Krzyżu, byśmy się Nią opiekowali i Jej służyli. Przecież i w naszej Ojczyźnie atakuje się w różny sposób Matkę Najświętszą i bezcześci się Jej Wizerunki! Musimy więc odważnie stawać w obronie naszej Matki, a nie tylko uciekać się pod Jej obronę, gdy potrzebujemy Jej pomocy!
Słyszmy dzisiaj w Ewangelii: A obok krzyża Jezusowego stały: Jego Matka, niewiasty i stał Jego uczeń. Dlaczego był pod krzyżem Jego umiłowany uczeń Jan? Ponieważ chciał być przy Jezusie aż do końca. Nikt go do tego nie zmuszał. Przyszedł dobrowolnie pod Krzyż na którym wisiał i umierał Jezus. Mimo, że było mu zapewne bardzo ciężko, może i się bał, to jednak przyszedł pod Krzyż bo bardzo kochał Jezusa. W darze za tę miłość i obecność pod Krzyżem, Jezus ofiaruje Mu swoją Matkę oddaje go pod Jej opiekę. Trzeba w życiu kochać Jezusa! Trzeba w życiu kochać Krzyż na którym Jezus umarł za zbawienie świata! Trzeba często trwać na modlitwie pod Krzyżem, aby cieszyć się w życiu szczególną opieką Matki Jezusa i zarazem naszej Matki i Królowej!
Królowanie Maryi i Jej opieka nad każdym z nas, nad naszymi Rodzinami, nad naszą Ojczyzną zobowiązuje nas także do wdzięczności wobec naszej Matki. Bo miłość wyraża się w wdzięczności, prawdziwa miłość zawsze potrafi być wdzięczna! Ta nasza miłość i wdzięczność wobec naszej Matki i Królowej, to nie tylko zakładane na Jej skronie złote korony, to nie tylko przynoszone przed Jej ołtarze i figury kwiaty, ale to przede wszystkim nasza pełna miłości i ufności codzienna modlitwa kierowana do Niej. Nasza wdzięczność wobec naszej Matki i Królowej to modlitwa różańcowa, majowa i ta pierwszosobotnia wynagradzająca Jej Niepokalanemu Sercu. To także nasza wiara, miłość, posłuszeństwo i wierność wobec Jej Syna Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła, którego Maryja przecież też jest Matką! Kto naprawdę kocha Maryję jako Matkę i Królową, ten będzie też kochał Kościół Jej Syna Jezusa Chrystusa i będzie szanował budowle i mury kościołów!
Tu na naszym Wzgórzu kalwaryjskim, za każdym razem gdy nawiedzamy to święte i wyjątkowe miejsce, mamy przed oczyma, tę scenę z dzisiejszej Ewangelii. Parząc na Jezusa Ukrzyżowanego słyszymy te wyjątkowe słowa Jezusa, tak pełne miłości i troski o nas: „Oto twoja Matka”. I wtedy kierujemy nasz wzrok na boczny ołtarz gdzie umieszczony jest wizerunek naszej ukochanej Matki Bolesnej, dla której jesteśmy synami i córkami. A Jezus z wysokości Krzyża mówi do swojej Matki: patrz „oto Twój syn… oto Twoja córka”… opiekuj się nimi…
Niech ta scena Ukrzyżowania w naszym Sanktuarium pomoże nam jeszcze bardziej pokochać naszą Matkę i Królową oraz Jej Syna Jezusa Chrystusa. Amen.
(o.R.)
Odnowienie Jasnogórskich Ślubów Narodu – Te przyrzeczenia zobowiązują nas do ich przestrzegania i pełnej realizacji!
Wielka Boga-Człowieka Matko! Bogurodzico Dziewico, Bogiem sławiona Maryjo! Królowo świata i Polski Królowo! Oto my, Twoje dzieci stajemy znów przed Tobą i składamy u stóp Twoich siebie samych i wszystko, co mamy: rodziny nasze, świątynie i domostwa, zagony polne i warsztaty pracy, pługi, młoty i pióra, wszystkie wysiłki myśli naszej, drgnienia serc i porywy woli. Odnawiamy dziś śluby Przodków naszych i Ciebie za Patronkę naszą i za Królową Polski uznajemy.
Przyrzekamy uczynić wszystko, co leży w naszej mocy, aby Polska była rzeczywistym królestwem Twoim i Twojego Syna, poddanym całkowicie pod Twoje panowanie, w życiu naszym osobistym, rodzinnym, narodowym i społecznym. Królowo Polski, przyrzekamy!
Przyrzekamy dochowanie wierności Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, Kościołowi świętemu i Jego Pasterzom. Królowo Polski, przyrzekamy!
Matko Łaski Bożej! Przyrzekamy Ci strzec w każdej duszy polskiej daru łaski, jako źródła Bożego życia. Pragniemy, aby każdy z nas żył w łasce uświęcającej i bez grzechu ciężkiego, aby stał się Domem Bożym i Bramą Niebios. Królowo Polski, przyrzekamy!
Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady! Przyrzekamy stać na straży budzącego się życia. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli zadać śmierć bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelkiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu. Królowo Polski, przyrzekamy!
Matko Chrystusowa! Przyrzekamy bronić nierozerwalności małżeństwa, Przyrzekamy Ci umacniać w rodzinach królowanie Syna Twego Jezusa Chrystusa, bronić czci Imienia Bożego, wszczepiać w umysły i serca dzieci ducha Ewangelii i miłości ku Tobie, strzec prawa Bożego, obyczajów chrześcijańskich i ojczystych. Przyrzekamy Ci wychować młode pokolenie w wierności Chrystusowi, bronić je przed bezbożnictwem i zepsuciem i otoczyć czujną opieką rodzicielską. Królowo Polski, przyrzekamy!
Zwierciadło Sprawiedliwości! Wsłuchując się w odwieczne tęsknoty Narodu, przyrzekamy Ci kroczyć za Słońcem Sprawiedliwości, Chrystusem, Bogiem naszym. Przyrzekamy w życiu rodzinnym i publicznym zachować miłość i sprawiedliwość, zgodę i pokój, aby wśród nas nie było nienawiści, przemocy i wyzysku. Przyrzekamy dzielić się między sobą ochotnie plonami ziemi i owocami pracy, aby pod wspólnym dachem domostwa naszego nie było głodnych, bezdomnych i płaczących. Królowo Polski, przyrzekamy!
Zwycięska Pani Jasnogórska! Przyrzekamy stoczyć pod Twoim sztandarem najświętszy i najcięższy bój z naszymi wadami narodowymi. Przyrzekamy wypowiedzieć walkę lenistwu i lekkomyślności, marnotrawstwu, pijaństwu, rozwiązłości. Przyrzekamy zdobywać cnoty wierności i sumienności, pracowitości i oszczędności, wyrzeczenia się siebie i wzajemnego poszanowania. Królowo Polski, przyrzekamy!
Królowo Polski! Ponawiamy śluby Ojców naszych i przyrzekamy, że z wielką usilnością umacniać i szerzyć będziemy w sercach naszych i w polskiej ziemi cześć Twoją i nabożeństwo do Ciebie, Bogurodzico Dziewico, wsławiona w tylu świątyniach naszych, a szczególnie w Twej Jasnogórskiej Stolicy. Oddajemy Tobie szczególnym aktem miłości każdy polski dom i każde polskie serce, aby chwała Twoja nie ustawała w ustach naszych dnia każdego, a zwłaszcza w dni Twoich świąt. Przyrzekamy iść w ślady Twoich cnót, Matko Dziewico i Panno Wierna, i z Twoją pomocą wprowadzać w życie nasze przyrzeczenia. Królowo Polski, przyrzekamy!
Wspomożenie Wiernych! Przyjmij nasze przyrzeczenia, umocnij je w sercach naszych i złóż przed Oblicze Boga w Trójcy Świętej Jedynego. W Twoje dłonie składamy naszą przeszłość i przyszłość, całe nasze życie, Kościół Syna Twego i wszystko, co miłujemy w Bogu. Prowadź nas poprzez poddaną Ci ziemię polską do bram Ojczyzny Niebieskiej. A na progu nowego życia sama okaż nam Jezusa, błogosławiony Owoc żywota Twojego. Amen.
