„Zgromadzeni na świętej wieczerzy”, to hasło programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na kolejny rok liturgiczny, który rozpoczęliśmy w pierwszą niedzielę Adwentu (29.11.2020). Jego mottem są słowa: „Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba” (J. 6,32). Rok ten jest drugim etapem trzyletniego programu duszpasterskiego pod hasłem: „Eucharystia daje życie” (2019 – 2022). Jego zasadniczym celem jest pogłębienie wśród wiernych znaczenia tajemnicy Eucharystii jako centrum życia chrześcijańskiego, rozumienia symboliki celebracji eucharystycznych i częstego uczestnictwa w nich.

Program na pierwszy rok trzyletniego cyklu, był zaproszeniem wiernych do bardziej świadomego udziału w tajemnicy Eucharystii – wielkiej tajemnicy naszej wiary.

W drugim roku realizacji tego programu (2020/21) pragniemy skoncentrować się na sprawowaniu Eucharystii, stąd właśnie hasło: „Zgromadzeni na świętej wieczerzy”. Ten rok będzie okazją do pogłębienia tego  wszystkiego, co związane jest pięknem sprawowanej liturgii. Wielkie znaczenie będzie miało również pogłębienie formacji liturgicznej samych kapłanów jak i osób zaangażowanych w parafialnych grupach służby liturgicznej.

“Kościół w Polsce powinien zrobić wszytko, aby Eucharystia – liturgiczne zgromadzenie wokół Jezusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego – stawało się dla jej uczestników doświadczeniem wiary i rzeczywiście było spotkaniem z Osobą samego Chrystusa. Tego zadania nie jesteśmy w stanie zrealizować bez osobistej wiary i wiary wspólnoty Kościoła, która celebruje Eucharystię zgodnie ustalonymi normami, wyrażonymi chociażby we Ogólnym wprowadzeniu do mszału rzymskiego” – Abp Wiktor Skworc, metropolita katowicki.

Św. Jan Paweł II w Liście Apostolskim „O świętowaniu Niedzieli” podkreśla, że „niedzielna Eucharystia jest najważniejszym wydarzeniem w każdej parafii i dlatego też tak ważna jest formowanie świadomości wiernych o potrzebie świętowania niedzieli jako “Dnia Pańskiego”, a nie tylko czasu wypoczynku i oderwania od innych zajęć… Eucharystia jest sercem niedzieli”.

Sobór Watykański II: „Eucharystia jest źródłem i szczytem całego chrześcijańskiego życia”.

Św. Jan Paweł II nauczał, że : „Eucharystia stanowi największy dar jakim Chrystus obdarzył i nieustannie obdarza swój Kościół”.
Św. Jan Paweł II ogłaszając przed śmiercią Rok Eucharystyczny podkreślił: „pragnę na nowo rozbudzić eucharystyczne zdumienie w Kościele”.

Papież Benedykt XVI ogłaszając Rok Wiary zwrócił uwagę, by „z większym zaangażowaniem celebrować wiarę w liturgii Eucharystii”.

Realizacja programu duszpasterskiego w latach 2019 – 2022

Rok I (2019/2020)
Temat: Wielka tajemnica wiary
Motto biblijne: „[…] abyście uwierzyli w Tego, którego [Bóg] posłał” (J 6,29)

Rok II (2020/2021)
Temat: Zgromadzeni na świętej wieczerzy
Motto biblijne: „[…] Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba” (J 6, 32)

Rok III (2021/2022)
Temat: Posłani w pokoju Chrystusa
Motto biblijne: „ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie” (J 6, 57).

Pogłębiając znaczenie Eucharystii w życiu chrześcijańskim powinniśmy dołożyć wszelkich starań, aby ciągle na nowo aktualizować wartość właściwego świętowania niedzieli, szczególnie w gronie najbliższych, w rodzinie. Warto przywołać przy tej okazji pragnienie św.  Jana Pawła II, aby niedziela stała się „miejscem uprzywilejowanym, w którym nieustannie głosi się i kultywuje komunię. Dzięki czynnemu udziałowi w Eucharystii dzień Pański staje się także dniem Kościoła”.

Szczegółowe cele programu duszpasterskiego

a) Cel formacyjny

Eucharystia stanowi kluczowy wymiar życia chrześcijańskiego. Wprowadzając Lud Boży w trzecie tysiąclecie św. Jan Paweł II przypomniał, że Zbawiciel, który dwadzieścia wieków temu przyjął ciało w łonie Maryi, w Eucharystii nadal ofiaruje się ludzkości jako źródło Boskiego życia.

W ramach chrześcijańskiej formacji należy lepiej poznać wartość i znaczenie Eucharystii, a także wzmocnić osobistą świadomość jej wpływu na rozwój życia duchowego. Szczególną odpowiedzialność za sakrament Eucharystii powierzono biskupom i kapłanom. Eucharystia jest główną i centralną racją ich bytu; jest również znakiem jedności całego Kościoła. Konsekwencją tego powinna być troska o piękno sprawowanej liturgii, odpowiednie jej przygotowanie i oprawa, twórcza opieka nad liturgiczną służbą ołtarza czy szerzenie w parafii kultu eucharystycznego. Jego wyjątkową formą jest bez wątpienia adoracja Najświętszego Sakramentu, która wyrasta z wewnętrznego doświadczenia dobrowolnego wyniszczenia Chrystusa na krzyżu, miłego Ojcu i uwielbionego w zmartwychwstaniu. Adoracja staje się jakąś nasza odpłatą, wynagrodzeniem za tę ukrzyżowana na śmierć Miłość; Eucharystią czyli naszym dziękczynieniem. Odrębną formą kultu eucharystycznego pozostają oczywiście procesje, na czele z uroczystością Bożego Ciała.

b) Cel inicjacyjny

Skoro Eucharystia dopełnia sakramenty chrześcijańskiego wtajemniczenia, to podobnie jak w przypadku chrztu i bierzmowania, na pierwszy plan wysuwa się dowartościowanie roli mistagogii chrześcijańskiej w przepowiadaniu i parafialnej katechezie. Przekazywanie Dobrej Nowiny o Chrystusie w ramach katechizacji parafialnej stanowi integralną część pracy duszpasterskiej.

c) Cel ewangelizacyjny

Mając na uwadze, że szczególnym dniem przeżywania i doświadczenia Eucharystii jest niedziela, a także tendencje do spadku w wymiarze ogólnopolskim liczby wiernych uczestniczących w niedzielnej Eucharystii, rośnie pilna potrzeba właściwego przygotowania i celebrowania Mszy św. Podobnie rzecz ma się z organizacją w parafii stałej adoracji Najświętszego Sakramentu. Drzwi świątyń mogą pozostawać zawsze otwarte w ciągu dnia dla tych, którzy potrzebują chwili modlitewnego wytchnienia w ciszy kościoła.

d) Cel społeczny

Związek Eucharystii z Kościołem, życiem, bliźnimi i czynną miłością drugiego doskonale określa ostatni z celów programu duszpasterskiego. Znakiem rozpoznawczym ucznia Chrystusa pozostanie zawsze wzajemna miłość. „Eucharystia do tej miłości wychowuje nas w sposób najgłębszy, ukazuje bowiem jaką wartość w oczach Bożych ma każdy człowiek, nasz brat i siostra, skoro każdemu w taki sam sposób Chrystus daje samego siebie pod postaciami chleba i wina. Jeżeli praktykujemy autentyczny kult eucharystyczny, w oczach naszych musi rosnąć godność każdego człowieka”.

Z Eucharystii rozumianej jako Miłość i znajdującej się w samym środku życia rodzi się ostatecznie cały sakramentalny styl życia chrześcijanina.