W dniach 14 – 15 września w naszej kalwaryjskiej Parafii Uroczystości Odpustowe ku czci Pana Jezusa Ukrzyżowanego i Matki Bożej Bolesnej.                                                                                                      

We wtorek 14 września – Uroczystość ku czci Pana Jezusa Ukrzyżowanego.
O 17.30 Droga Krzyżowa w kościele i okazja do Spowiedzi św.
O 18.00 Suma Odpustowa za Parafian i Dobrodziejów pod przewodnictwem Ks. Prałata Stanisława Majewskiego – kustosza Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Toruniu, połączona z wprowadzeniem do naszego kalwaryjskiego kościoła Relikwii św. S. Faustyny Kowalskiej i św. Jana Pawła II.
Po Sumie Odpustowej nabożeństwo do Najdroższej Krwi Chrystusa, Procesja eucharystyczna i uczczenie Relikwii Krzyża Świętego. O udział w procesji prosimy: ministrantów, dzieci pierwszokomunijne w szatach, dzieci sypiące kwiatki oraz mężczyzn noszących baldachim. Nie będzie Mszy św. o 17.00.  

W środę 15 września – Uroczystość ku czci Matki Bożej Bolesnej.
O 17.30 Koronka do Siedmiu Boleści Matki Bożej i okazja do Spowiedzi św. 
O 18.00 Suma Odpustowa za Parafian i Dobrodziejów oraz w intencji Róży Różańcowej Matki Bożej Bolesnej, pod przewodnictwem o. Justyna Berusa – dyrektora naszego Franciszkańskiego Liceum Ogólnokształcącego w Toruniu. Po Sumie Odpustowej nabożeństwo do Matki Bożej Bolesnej. Nie będzie Mszy św. o 17.00.   

Z racji parafialnego Odpustu, w naszym Sanktuarium w tych dniach można zyskać Odpust zupełny pod zwykłymi warunkami (nawiedzenie naszego kościoła, stan łaski uświęcającej po Spowiedzi św., przyjęcie Komunii św., brak przywiązania nawet do grzechu lekkiego oraz odmówienie modlitw: Ojcze nasz, Wierzę w Boga oraz dowolnej modlitwy na intencje Ojca Świętego np. Zdrowaś Maryjo).

Wszystkich bardzo serdecznie zapraszamy do licznego udziału w naszych parafialnych uroczystościach na kalwaryjskim Wzgórzu Miłosierdzia oraz zachęcamy do Spowiedzi świętej i Komunii świętej!

„Bez bliskości w parafii wieje chłodem” (30.08.2021) – Ks. Prymas Wojciech Polak: „Parafia musi być wspólnotą otwartą, elastyczną, gotową na zmiany, a nie skostniałą nienaruszalną strukturą, zamkniętą i skoncentrowaną na sobie”. Potrzeba otwarcia i wyjścia wspólnot parafialnych do tych, którzy żyją na peryferiach wiary lub zupełnie się od Boga oddalili. „Aby to mogło się dokonywać musimy sami wyrywać się z naszych utartych schematów i mechanizmów, i tych często powtarzanych jak refren słów, że zawsze tak było”… „Potrzeba nowego otwarcia, potrzeba gorliwości ducha, naszego nawrócenia i ufnego spojrzenia w przyszłość. Trzeba nam iść, trzeba stąd wychodzić, by głosić Jezusa innym”… „Trzeba również otwarcia na natchnienia Ducha Świętego, bo przyszłość każdej parafii, przyszłość Kościoła, jest przede wszystkim Jego dziełem, a nie wynikiem drobiazgowego ludzkiego planowania”…. Jak mówił św. Paweł trzeba: „stać się sługą Chrystusa i wypełniać posłannictwo głoszenia Słowa Bożego” – to jest właśnie Boży plan wobec Kościoła, każdej parafii i człowieka wierzącego. „Dzisiaj, może bardziej niż 40 lat temu, potrzeba żywego świadectwa wiary i miłości, bo świat, w który żyjemy łatwo się gubi, zniechęca, poddaje różnorakim wpływom”… „W tym właśnie świecie Kościół musi być miejscem spotkania, gdzie każdy, bez względu na historię swojego życia, będzie przyjęty, gdzie będzie czuł się chciany i kochany, gdzie doświadczy miłości i przebaczenia”…. „W ten sposób realizować będziemy Chrystusowe wezwanie abyśmy się wzajemnie miłowali. Przecież przez codzienną, pokorną posługę pasterzy, życzliwą i zaangażowaną obecność wiernych świeckich, oddajemy każdego dnia swoje życie, swój czas, swoje talenty siostrom i braciom, przyjaciołom, naszym bliźnim”