Z liturgii II Niedzieli po Narodzeniu Pańskim – 02.01.2022r.
1. czytanie (Syr 24, 1-2. 8-12) Mądrość Boża mieszka w Jego ludzie
Czytanie z Mądrości Syracha
Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. Otwiera usta na zgromadzeniu Najwyższego i chlubi się przed Jego potęgą. Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego, Ten, co mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie i rzekł: «W Jakubie rozbij namiot i w Izraelu obejmij dziedzictwo!» Przed wiekami, na samym początku mnie stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę. W świętym przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić służbę i przez to na Syjonie mocno stanęłam. Podobnie w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, w Jeruzalem jest moja władza. Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, w posiadłości Pana, w Jego dziedzictwie. Oto Słowo Boże.
Psalm (Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20 (R.: por. J 1, 14))
Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało
Chwal, Jeruzalem, Pana, *
wysławiaj twego Boga, Syjonie!
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie.
Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało
Zapewnia pokój twoim granicom *
i wyborną pszenicą ciebie darzy.
Zsyła na ziemię swoje polecenia, *
a szybko mknie Jego słowo.
Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało
Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów,
nie oznajmił im swoich wyroków.
Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało
2. czytanie (Ef 1, 3-6. 15-18) Bóg przeznaczył nas na przybrane dzieci
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa; On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów poprzez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. Przeto i ja, usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja, do której On wzywa, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych. Oto Słowo Boże.
Aklamacja (Por. 1 Tm 3, 16)
Alleluja, alleluja, alleluja
Chrystus został ogłoszony narodom,
znalazł wiarę w świecie, Jemu chwała na wieki.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 1, 1-18) Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości. Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył. Oto Słowo Pańskie.
Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 02.01.2022r.
Budować życie na mocnym fundamencie Mądrości Boga.
Przeżywamy wciąż radość Bożego Narodzenia. Świętujemy wydarzenie przyjścia na świat Syna Bożego. Wczoraj witaliśmy wraz Jezusem i Jego Matką Bożą Rodzicielką Nowy Rok 2022, a dzisiaj słyszymy o przedziwnym zamyśle Boga wobec człowieka, powołanego przez Boga do życia na ziemi. Okazuje się, że Bóg nie tylko pragnie błogosławić człowiekowi w czasie jego życia na ziemi, ale pragnie również dzielić się z człowiekiem swoją Mądrością!
Wraz z początkiem Nowego Roku, u większości z nas pojawiają się zapewne wątpliwości i pytania: jaki będzie ten kolejny rok, jakie przyjdą czasy, co przyniesie przyszłość? Wobec kolejnych naszych życiowych wyzwań i wobec tego wszystkiego co przed nami, pragniemy stanąć przed Bogiem z wiarą, która podpowiada, że warto swoją przyszłość budować na mocnym fundamencie, którym jest Bóg i Jego Mądrość. Co to znaczy żyć mądrze i zarazem żyć dobrze?
Każdy człowiek chce być w życiu mądrym, ale niestety często kończy się to tym, że człowiek zamiast być mądrym, staje się po prostu przemądrzały. Wielu próbuje być mądrzejszych nawet od Boga! Dzisiaj Bóg poucza nas w swoim Słowie, że w życiu prawdziwej mądrości nie zdobędzie się tylko i wyłącznie własnym wysiłkiem. Człowiek musi chcieć skorzystać także z tej Mądrości, którą Bóg chce mu dawać i udzielać! Co więcej, ta Boża Mądrość pragnie w nas zamieszkać!
Z Księgi Syracha dowiadujemy się, że Mądrość Boża istnieje od początku i będzie do końca. Mądrość Boga nigdy nie przeminie i nigdy się nie wyczerpie, ona po prostu będzie zawsze. Dowiadujemy się także, że Boża Mądrość zamieszkała pośród narodu Izraela i w umiłowanym ludzie rozbiła namiot, by tam zamieszkać. Okazuje się, że miejscem zamieszkania Bożej Mądrości jest przede wszystkim świątynia Pana na Syjonie. I to właśnie w świątyni, w sposób szczególny Bóg służy człowiekowi i dzieli się swoją Mądrością. Jakie stąd wnioski płyną dla nas? Co należy zrobić w życiu, abyśmy stawali się ludźmi naprawdę mądrymi, czyli mądrymi także w oczach Boga?
Po pierwsze zauważmy, że mądrość mieszka pośród Ludu Bożego. Dla nas Ludem Bożym jest wspólnota Kościoła. Jezus, nasz Pan i Zbawiciel, powołując do istnienia wspólnotę Kościoła, zawarł z nią przymierze, pieczętując to przymierze swoją Krwią przelaną na Krzyżu. A uczynił to z miłości do swoich uczniów i do całego Kościoła. We wspólnocie Kościoła Jezus rozbił namiot, aby wśród nas zamieszkać, by nas wpierać, pocieszać i pouczać, dzieląc się swoją Bożą Mądrością. Mimo, iż żyjemy w czasach, w których czyni się wszystko, by dzieciom, młodzieży i dorosłym obrzydzić Kościół, to musimy pamiętać, że Bóg we wspólnocie Kościoła jest nieustannie obecny i naprawdę żyje! W Ewangelii św. Mateusza czytamy o zapewnieniu Jezusa: „A oto Ja Jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”. Jezus zapewnia, że zawsze będzie ze swoim uczniami, ze swoim Kościołem, bez względu na to, czy będzie dobrze, czy też będzie nieraz bardzo źle! Dlatego też ogromny błąd popełniają ci, którzy odchodzą od wspólnoty Kościoła, ze względu na złe wydarzenia czy też ludzkie słabości. W ten sposób bowiem odchodzą też od Chrystusa i przestają korzystać z Mądrości Boga.
Po drugie Boża Mądrość mieszka w świątyni, do której przychodzimy. O zamieszkaniu w świątyniach żywego i prawdziwego Boga, świadczy obecny w nich Najświętszy Sakrament. Dlatego przede wszystkim w świątyni powinniśmy szukać Boga i Jego Mądrości. To w świątyni, o tę mądrość potrzebną w życiu powinniśmy często się modlić. W świątyni zawsze z wielką uwagą powinniśmy słuchać Bożego Słowa, w którym Bóg dzieli się z nami swoją Mądrością i uczy nas co jest dobre, a co złe, co jest w życiu najważniejsze i jak wypełniać w życiu Jego świętą wolę, która będzie prowadziła nas do zbawienia. Tego właśnie uczymy się od Boga w świątyni.
Po trzecie Mądrość Boża mieszka w liturgii, szczególnie zaś w ustanowionej przez Chrystusa Eucharystii. Msza święta jest sprawowana w świątyni po to, by nas uświęcać, ale też po to, byśmy doświadczali obecności żyjącego w niej Boga i mogli korzystać z Jego Mądrości. Pan Bóg wytrzyma, gdy człowiek nie będzie przychodził na Mszę świętą, ale człowiek, który zaczyna opuszczać Msze święte, nie wytrwa w dobrym życiu budowanym na wierze oraz na miłości do Boga i do ludzi, tak jak uczy nas tego Chrystusa. Przestając uczestniczyć we Mszy świętej człowiek często zaczyna przegrywać swoje życie, bo odchodząc od Eucharystii, odchodząc od Chrystusa, odchodząc od Boga, człowiek odcina się od Bożej Łaski, od Bożego Słowa, od Bożego Chleba, czyli od tego wszystkiego co jest przejawem Mądrości Boga, i którą to Mądrością Bóg pragnie dzielić się z człowiekiem na Eucharystii, w czasie Mszy świętej.
Pamiętajmy więc, że człowiek prawdziwe mądry w oczach Boga to nie zawsze ten, kto posiada naukowe tytuły, czy też ma jakąś wielką wiedzę. Prawdziwie mądry człowiek to ten kto w swoim życiu wierzy w Boga i w Bogu pokłada swoje nadzieje. Mądry człowiek to ten kto kocha Boga, kocha wspólnotę Kościoła, kocha Eucharystię, kocha ludzi i swoją Rodzinę. Mądry człowiek to ten kto znajduje szczęście i radość, wtedy gdy słucha Boga i może na co dzień korzystać z Jego Mądrości, tak bardzo potrzebnej do dobrego życia na ziemi i do osiągnięcia zbawienia w Niebie. Amen.
(o. R.)
