Z liturgii Święta Chrztu Pańskiego – 9 stycznia 2022r.
1. czytanie (Iz 40, 1-5. 9-11) Przygotujcie drogę dla Pana
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
«Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud!» – mówi wasz Bóg. «Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy». Głos się rozlega: «Drogę Panu przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec dla naszego Boga! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i pagórki obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną. Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją każdy człowiek zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały». Wstąp na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny na Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: «Oto wasz Bóg! oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. Podobnie jak pasterz pasie on swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie». Oto Słowo Boże.
Psalm (Ps 104 (103), 1-2a. 3b-4. 24-25. 27-28. 29b-30 (R.: por. 1a))
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Błogosław, duszo moja, Pana, *
Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!
odziany w majestat i piękno, *
światłem okryty jak płaszczem.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Chmury są Twoim rydwanem, *
przechadzasz się na skrzydłach wiatru.
Wichry używasz za swych posłów, *
sługami Twoimi ogień i płomienie.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! †
Ty wszystko mądrze uczyniłeś, *
ziemia jest pełna Twoich stworzeń.
Oto jest morze, ogromne i szerokie, †
a w nim żyjątek bez liku, *
zwierząt wielkich i małych.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Wszystko to czeka na Ciebie, *
byś dał im pokarm we właściwym czasie.
Gdy im dajesz, zbierają, *
gdy otwierasz swą rękę, sycą się Twym dobrem.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
Kiedy odbierasz im oddech, marnieją *
i w proch się obracają.
Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, *
i odnawiasz oblicze ziemi.
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana
2. czytanie (Tt 2, 11-14; 3, 4-7) Chrystus zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Tytusa
Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić lud wybrany sobie na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków. Gdy ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela naszego, Boga, do ludzi, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy usprawiedliwieni Jego łaską, stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego. Oto Słowo Boże.
Aklamacja (Por. Łk 3, 16)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jan powiedział: «Idzie mocniejszy ode mnie;
On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem».
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Łk 3, 15-16.21-22) Chrzest Jezusa
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w swych sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem». Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił nad Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: «Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie». Oto Słowo Pańskie.
Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 09.01.2022r.
Chrzest święty otwiera drogę do Nieba.
Dzisiejsze zagubienie wielu chrześcijan w codziennym życiu wynika mi. in z faktu, że wielu zapomniało albo nawet nigdy nie poznało swojej godności i darów jakie otrzymali na Chrzcie świętym. To w czasie naszego Chrztu świętego, podobnie jak nad Jezusem, o czym słyszymy w dzisiejszej Ewangelii, otwarło się Niebo i rozległ się głos Boga Ojca: Ty jesteś moim umiłowanym dzieckiem. Przez Chrzest święty, którym obdarował nas Jezus Chrystus, staliśmy się przybranymi dziećmi Boga, odrodzonymi z wody i Ducha Świętego. Od tego momentu zostaliśmy otoczeni przez Boga Jego szczególną miłością.
W to dzisiejsze święto Chrztu Pańskiego spróbujmy jeszcze raz zgłębić tajemnicę Chrztu świętego, który jest dla nas wielkim wyróżniałem i powinien być wielką naszą chlubą. W momencie Chrztu świętego Bóg wypełnił nas sobą, cała Trójca Przenajświętsza zamieszkała w nas, ponieważ zostaliśmy ochrzczeni w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Św. Jan od Krzyża powie: „Syn Boży wraz z Ojcem i Duchem Świętym jest ukryty w najgłębszej istocie duszy. Dusza zatem, która pragnie Go znaleźć, musi wejść w siebie przez głębokie skupienie”. Od momentu Chrztu świętego jest więc w nas tajemnicza obecność Boga. Bóg żyje w nas pełnią swojego życia! To zamieszkanie Boga dokonuje się w głębi naszej duszy, która jest Sanktuarium zamieszkania Boga. Niewidzialny, ukryty Bóg poprzez łaskę uświęcająca, którą otrzymaliśmy na Chrzcie świętym zamieszkał i żyje w nas. Poprzez to zamieszkanie Boga w nas, jesteśmy w stanie myśleć po Bożemu, patrzeć na życie i na świat po Bożemu, czuć i mówić po Bożemu. Czy śpimy, czy pracujemy, czy odpoczywamy, czy się modlimy, czy o Bogu pamiętamy, czy nie pamiętamy, to Bóg w nas żyje!
Chrzest święty roztacza też przed nami wspaniałą perspektywę życia z Jezusem Chrystusem we wspólnocie Jego Kościoła. Z każdym przyjętym kolejnym Sakramentem rozwija się w nas i umacnia to Boże życie, które otrzymaliśmy na Chrzcie. Dlatego bycie chrześcijaninem zakłada gotowość postawienia w życiu na Chrystusa, zaryzykowania dla Jezusa Chrystusa swojego życia. A to oznacza gotowość naśladowania w życiu Jezusa Chrystusa poprzez kierowanie się na co dzień Jego nauką płynącą z Ewangelii. To gotowość do poświęcenia się w życiu dla Boga i dla drugiego człowieka. To, jak uczy Chrystus, miłość gotowa do przebaczania i pojednania. Bycie chrześcijaninem zakłada także zaangażowanie się w życie Kościoła, to którego Jezus nas zaprosił i do którego nas włączył poprzez Sakrament Chrztu świętego. Bycie chrześcijaninem zobowiązuje nas do codziennej modlitwy oraz do korzystania z łask i darów jakie Jezus zostawił nam w Kościele w świętych Sakramentach, a szczególnie w Eucharystii, która jako Dar z Nieba, zapewnia obecność Jezusa w naszym życiu na ziemi i zapewnia życie wieczne w Niebie. Bycie chrześcijaninem to kierowanie się w życiu nauką Boga, Bożymi Przykazaniami, nauczaniem Kościoła, to troska o nieustanne pogłębianie swoje wiary. To bezkompromisowość w stosunku do zła, czyli kierowanie się Jezusową zasadą: „niech wasza mowa będzie: „Tak, tak, nie, nie, a co nadto jest od Złego pochodzi”. Bycie chrześcijaninem to pragnienie dążenia do świętości i każdego dnia otwarcie swojego serca na Niebo.
Ciesząc się otrzymaną w życiu łaską Chrztu świętego i dziękując Bogu za to, że nas wybrał na swoje dzieci, pamiętajmy, że komu Pan Bóg więcej dał, od tego też więcej oczekuje i więcej wymaga. Strzeżmy więc za wszelką cenę swojej chrześcijańskiej godności i strzeżmy tego największego Skarbu, jakim jest Łaska uświęcająca otrzymana na Chrzcie świętym, pamiętając o przestrodze Jezusa: „Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł”!
Gdy za chwilę będziemy odnawiać Przyrzeczenia Chrztu Świętego, pomyślmy w jakim stopniu każdy z nas realizuje w życiu zobowiązania wynikające z tego Sakramentu, którym z miłości obdarzył nas Bóg w Trójcy Jedyny oraz jakim tak naprawdę na co dzień jestem chrześcijaninem!? Amen.
(o.R.)
