Jałmużna wielkopostna ma duże znaczenie dla rozwoju duchowego we współczesnym, bardzo komercyjnym społeczeństwie. Uczy miłości bliźniego, która kosztuje – najczęściej chodzi o dar materialny, ale też o czas poświęcony bliźniemu, okazane wsparcie duchowe i kochającą obecność. Poprzez ofiarę możemy pomóc tym, którzy znajdują się w trudnej sytuacji życiowej. Chodzi o rezygnację z konkretnych przyjemności i przeznaczenie zaoszczędzonych w ten sposób środków lub czasu na rzecz potrzebujących pomocy.
Pismo św. wiele razy wspomina o obowiązku dawania jałmużny.
Jest ona czymś innym niż zwykła filantropia. Właściwym motywem dawania jałmużny jest miłość – miłość Boga i miłość bliźniego: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” – uczy Jezus. Związek jałmużny z miłością sprawia, że jest ona cenniejsza od złota, bo ubogaca nie tylko tego, który coś otrzymuje, ale również tego, który daje.
„Jałmużna zakrywa też wiele grzechów” oraz jest uczynkiem pokutnym i wynagradzającym za popełnione grzechy.
Z Orędzia Papieża Franciszka na Wielki Post 2020r.
Praktykowanie jałmużny uwalnia nas od chciwości i pomaga nam odkryć, że drugi człowiek jest moim bratem – to, co mam, nie jest nigdy tylko moje. Bardzo bym chciał, żeby jałmużna stała się dla wszystkich prawdziwym, autentycznym stylem życia! Bardzo bym chciał, abyśmy, jako chrześcijanie, brali przykład z apostołów i widzieli w możliwości dzielenia się z innymi naszymi dobrami konkretne świadectwo komunii, jaką żyjemy w Kościele. Odnośnie do tego posłużę się napomnieniem św. Pawła, kiedy zachęcał Koryntian do zbiórki na rzecz wspólnoty w Jerozolimie: „To przyniesie pożytek wam”. Dotyczy to w sposób szczególny Wielkiego Postu, kiedy to liczne organizacje przeprowadzają zbiórki dla Kościołów i społeczności znajdujących się w trudnych sytuacjach. Jak bardzo bym chciał, abyśmy również w naszych codziennych relacjach, za każdym razem, kiedy brat prosi nas o pomoc, pomyśleli, że jest to wezwanie Bożej Opatrzności: każda jałmużna jest sposobnością, aby uczestniczyć w Opatrzności Boga względem Jego dzieci; a jeżeli On dziś posługuje się mną, abym pomógł bratu, to czyż jutro nie zatroszczy się także o moje potrzeby – On, który nie daje się prześcignąć w hojności?
Warto także gorliwie spełniać uczynki miłosierdzia co do duszy i co do ciała:
Uczynki miłosierdzia względem duszy
1. Grzeszących upominać.
2. Nieumiejętnych pouczać.
3. Wątpiącym dobrze radzić.
4. Strapionych pocieszać.
5. Krzywdy cierpliwie znosić.
6. Urazy chętnie darować.
7. Modlić się za żywych i umarłych.
Uczynki miłosierdzia względem ciała
1. Głodnych nakarmić.
2. Spragnionych napoić.
3. Nagich przyodziać.
4. Podróżnych w dom przyjąć.
5. Więźniów pocieszać.
6. Chorych odwiedzać.
7. Umarłych pogrzebać.
Pomyśl o Twojej wielkopostnej jałmużnie!
W kalwaryjskim kościele można składać ofiary w ramach Jałmużny Wielkopostnej do skarbonki pod chórem. Za każdą ofiarę serdeczne „Bóg zapłać”.
