List pasterski arcybiskupa Wojciecha Polaka, metropolity gnieźnieńskiego, Prymasa Polski na II Niedzielę Wielkanocną, czyli Miłosierdzia Bożego w dniu rozpoczęcia peregrynacji Ikony Jasnogórskiej  w archidiecezji gnieźnieńskiej 24 kwietnia 2022 r.

 Pokój wam!
Kochani Siostry i Bracia,
Pokój wam! – to pierwsze słowa, które Chrystus po Zmartwychwstaniu skierował do Apostołów i którymi dziś pozdrawia nas wszystkich. On zna nasze serca. Wsłuchuje się w ich rytm, wyczuwając radości i niepokoje. Doskonale zna serce człowieka, które niczym spękana ziemia stęskniona deszczu, pragnie prawdziwego pokoju. Tego pokoju człowiek wypatruje szczególnie dziś. Doświadczając zniszczenia i śmierci, szuka pokoju. Dlatego z nadzieją wsłuchujemy się w słowa Pana: Pokój wam! Pokój Tobie! Ale czym jest ten pokój? Nie oznacza on jedynie jakichś sprzyjających okoliczności czy porozumienia, które pozwalają żyć w pokoju. Nie da się go również osiągnąć poprzez siłę, podbój i różne formy narzucania (papież Franciszek, Katecheza środowa, 13 kwietnia 2022). Pokój, który daje Jezus Chrystus, dotyka naszego wnętrza, naszego serca. To Miłosierny Pan jest naszym pokojem. Pokój Pański idzie drogą łagodności i krzyża (papież Franciszek). Jezus wysłużył go przez własną krew, jednając nas, grzeszników, z Ojcem. Zapłacił za nas cenę. Dlatego Jego pokój nie jest owocem jakiegoś kompromisu, ale rodzi się z daru z siebie (papież Franciszek). Pokój ten przewyższa wszelkie ludzkie kalkulacje, panuje w sercu, scala wewnętrznie, daje odwagę i radość, trwa mimo ucisków i krzyża, promieniuje także na innych. Pokój, który Chrystus zdobył na krzyżu w darze z siebie, jest nam rozdawany – Pokój wam! (papież Franciszek).

Moi drodzy!
Zauważmy, że dzisiejsza Ewangelia ukazuje, iż uczniowie, choć już wiedzieli, iż grób jest pusty i choć nowina o Zmartwychwstaniu już do nich dotarła, jednak wciąż byli zamknięci w świecie swoich lęków. Miejsce, w którym przebywali i ich serca, wciąż są jeszcze zamknięte. Czego potrzebowali? Potrzebowali osobistego spotkania ze Zmartwychwstałym. To ono ich przemieniło. Spotkanie z Jezusem może i nas przemienić. Chcemy więc dziś wiarą dotknąć ran Jezusa. To w nich jest nasze uzdrowienie i nasz pokój. One mówią nam jak cenni jesteśmy dla Niego. Mówią, że i nas Jezus ukochał aż po krzyż, aż po przebite dłonie i nogi, aż po serce otwarte na krzyżu. One pozwalają usłyszeć to, co usłyszał św. Jan w czytanym dziś fragmencie Apokalipsy: Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni, i Żyjący. Razem ze św. Tomaszem chcemy dziś więc włożyć naszą rękę również do przebitego boku Jezusa. Chcemy dotknąć Jego serca, bo to serce bije przecież dla nas. Powtarzamy dziś: „Jezu, ufamy, Tobie”. Daj nam pokój, spójrz na nasz niespokojny świat, spójrz na niespokojne ludzkie serca, spójrz na nasze rozedrgane i zalęknione serca!

Siostry i Bracia!
Chcę Was zapewnić, że w tym spotkaniu z Miłosiernym Panem skutecznie pomaga nam Maryja. Dziś, w Niedzielę Miłosierdzia – kiedy w Gnieźnie na Wzgórzu Lecha obchodzimy doroczne uroczystości odpustowe ku czci św. Wojciecha i ogólnopolskie dziękczynienie za beatyfikację Stefana Kardynała Wyszyńskiego – jednocześnie z radością i wzruszeniem witamy Matkę Bożą, która w kopii Cudownej Ikony Jasnogórskiej rozpoczyna nawiedzenie naszej archidiecezji. Po długim wyczekiwaniu przychodzi do nas Matka Pana. Ona wchodzi w nasze „dziś”. Wchodzi w nasze niepokoje, bóle i cierpienia. Jak nigdy dotąd, uświadamiamy sobie jak bardzo potrzebujemy kogoś, kto pomoże nam ten niespokojny czas przeżyć z ufnością i wiarą. Błogosławiony Prymas Tysiąclecia, 21 maja 1978 roku, w czasie uroczystości rozpoczęcia nawiedzenia kopii Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w archidiecezji gnieźnieńskiej, nazwał Maryję Świętą Bożą Wędrowniczką po polskiej ziemi. Mówił wówczas: Nasza Najlepsza Pani! Stajesz się w jakiś szczególny sposób na rok Twego Nawiedzenia naszą Gospodynią (…). Najlepsza Matko! Ile my mamy Tobie do powiedzenia! Pragniemy Ci dziękować za naszą żywą wiarę, którą jesteśmy wszyscy ożywieni. Pragniemy Ci dziękować za miłość, którą w nas budzisz do Twojego Syna. Zaznaczył również: Gdy już nigdzie nie czuliśmy się bezpieczni, jeszcze przy Tobie, przed Twoim ołtarzem, przed Twoim obrazem wracał nam pokój i nadzieja. Chcemy prosić zatem Maryję, Bogarodzicę, Matkę Pana i naszą Matkę, aby przynosiła nam pokój i nadzieję! Niech prowadzi nas w tych dniach nawiedzenia do Swojego Syna!

Drodzy Siostry i Bracia!
Zmartwychwstały Pan ukazuje uczniom swoje uwielbione rany. Widzą blizny po gwoździach. Doskonale wiemy, że wizerunek Czarnej Madonny też nosi swoiste rany – blizny widoczne na pięknej twarzy Maryi. Zachowując ślady męki także po Zmartwychwstaniu, Jezus pragnie pokazywać uczniom, czym jest prawdziwa miłość, i przypomnieć, że prawdziwa miłość jest czymś bardzo konkretnym. Taką miłością kocha nas również Maryja. Rysy na Jej Świętym Jasnogórskim Obliczu to znak wierności, całkowitego oddania i miłości. Ona przecież, jak uczył św. Jan Paweł II, została powołana do tego, ażeby przybliżać ludziom ową miłość, jaką Chrystus przyszedł im objawić. Miłość, która najkonkretniej potwierdza się w stosunku do tych, co cierpią, w stosunku do ubogich, pozbawionych wolności, do niewidomych, uciśnionych i grzeszników (Dives in misericordia, 9). Otwórzmy się, by także nam Maryja pozwoliła doświadczyć tej miłości. Pozwólmy, by uczyła nas miłości konkretnej i ofiarnej. Prośmy Miłosiernego Pana, by w naszych parafialnych wspólnotach w tym roku Nawiedzenia mogły się wypełnić słowa, które słyszeliśmy w czytanym dziś fragmencie z Dziejów Apostolskich – by także wiele znaków Bożej miłości działo się wśród nas, by coraz bardziej rosła liczba odnawiających swoją wiarę w Pana, by wszyscy doznawali uzdrowienia. Maryjo, prowadź nas do Jezusa, wypraszaj nam dar pokoju i nadziei, niech Twój Syn uzdrawia nas wewnętrznie!

Uroczyście witany dziś w Gnieźnie Obraz Jasnogórski wyruszy do wszystkich parafii naszej archidiecezji. Pierwszą, którą Matka Boża w znaku Obrazu nawiedzi, będzie dziś parafia pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Inowrocławiu. Swoje pielgrzymowanie zakończy zaś 19 lutego 2023 roku w parafii katedralnej pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie. Dziś, u progu tych matczynych nawiedzin, do Świętej Bożej Wędrowniczki za Prymasem Tysiąclecia wołamy: Na Wzgórzu Lecha, w Gnieźnie orłów białych, jesteśmy tym mocniej zobowiązani dziękować Tobie za wszystko, co uczyniłaś przez wstawiennictwo swoje u Syna dla każdego Polaka, dla każdej Polki, dla każdej rodziny, dla całego Narodu, dla naszej Ojczyzny. Dziękujemy Tobie Bogarodzico i prosimy – nawiedź nas i pomóż na nowo usłyszeć Twoje słowa: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie mój Syn. Pomóż nam również usłyszeć słowa Twojego Boskiego Syna: Pokój wam! Pokój Tobie! Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni, i Żyjący. Amen

Modląc się wraz z wami o dar pokoju i o obfite duchowe owoce czasu Nawiedzenia, z serca Wam wszystkim błogosławię, prosząc was także o modlitwę przed Cudownym Wizerunkiem Jasnogórskiej Pani za całą wspólnotę naszego świętowojciechowego Kościoła.

† Wojciech Polak
Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński, Prymas Polski