Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 06.05.2022r.

Święto Św. Apostołów Filipa i Jakuba.
Trwamy w Tygodniu Biblijnym, który w sposób szczególny przypomina nam i na nowo uświadamia, jak ważne miejsce powinno zajmować w naszym życiu Pismo Święte, Słowo Boga zapisana na kartach Starego i Nowego Testamentu.
W pierwszym czytaniu św. Paweł przypomina dziś podstawowe prawdy naszej chrześcijańskiej wiary, że: Chrystus umarł za nasze grzechy, został pogrzebany i zmartwychwstał trzeciego dnia. To wyznanie św. Pawła można nazwać skróconym Credo Kościoła. Św. Paweł jednocześnie przypomina , że nie wystarczy uwierzyć i przyjąć Ewangelię, ale aby się zbawić należy Ewangelię w życiu zachowywać, bo inaczej na próżno byśmy uwierzyli.
W Ewangelii dzisiejszej Mszy świętej Jezus poucza, że to On jest Drogą, która prowadzi do Ojca, prowadzi do Nieba, że to On jest Prawdą która objawia prawdziwego Boga, i to On jest Życiem, które od Boga pochodzi. To nauczanie Jezusa, jak słyszymy w dzisiejszej Ewangelii, nie było wtedy dla tych uczniów takie proste. Dlatego w rozmowie z Jezusem padają ze strony uczniów kolejne pytania, a Jezus na nie odpowiada.  Z ciekawą prośbą i propozycją występuje Filip. Jego prośba może wydawać się wprost niezwykła, ale jest bardzo szczera: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy”… „Pokaż nam Ojca…” Jezus odpowiada na tę propozycję Filipa z takim można rzec, serdecznym wyrzutem: „Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył. zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca?”. Ileż razy i każdemu z nas Jezus musiał postawić taki zarzut jak Filipowi: „tak długo jestem z tobą, a jeszcze Mnie nie poznałeś? To Jezus objawia nam Ojca, objawia nam Boga. Najświętsze Człowieczeństwo Chrystusa jest drogą do poznania i więzi z Bogiem Ojcem. To wpatrywanie się w Jezusa jest drogą do poznania Boga w Trójcy Jedynego. Bóg objawił nam  siebie właśnie w Jezusie Chrystusie. Jak uczy Sobór Watykański II „Jezus świadectwem Bożym potwierdza, że Bóg jest z nami, by nas z mroków grzechu i śmierci wybawić i wskrzesić do życia wiecznego”. Dlatego Jezus powinien nam wystarczyć, by poznać Boga w którego wierzymy. Św. Augustyn powie wprost: „On Ci wystarczy, poza Nim nikt tego nie może uczynić”.
Patronowie dnia dzisiejszego, Apostołowie Filip i Jakub, gdy poznali Jezusa, w Niego uwierzyli i Go pokochali, poczuli się zarazem odpowiedzialni, by prawdę o Jezusie i wiarę w Niego przekazywać innym. I tak to do dzisiaj Dobra Nowina o Jezusie przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Dobra Nowina o tym, że Jezus Chrystus umarł na Krzyżu za nasze grzechy, że zmartwychwstał, że wśród nas żyje, obecny w Sakramencie Eucharystii. Dobra Nowina o Bogu, który nas kocha jak nikt inny na świecie, który przeznaczył nas do wiecznej szczęśliwości i przygotował nam mieszkania w Niebie, gdzie będziemy Go oglądać twarzą w twarz. To apostolskie zadanie, głoszenia Dobrej Nowiny o Jezusie spoczywa także na nas, uczniach Jezusa w XXI wieku. Mamy wszędzie i na wszelkie możliwe sposoby głosić Dobrą Nowinę o Jezusie i o Bogu w którego wierzymy. Mamy naszych krewnych, przyjaciół, znajomych i nieznajomych prowadzić do Jezusa. Mamy im pokazać drogę do kościoła  drogę do Jezusa, aby mogli Go zobaczyć, aby mogli się z Nim spotkać i mocą Bożej łaski w Niego uwierzyć. Bycie apostołem i głoszenie Dobrej Nowiny o Jezusie nie było łatwe ani w czasach apostolskich Filipa i Jakuba, ani nie jest łatwe także i dzisiaj. Dlatego w głoszeniu Dobrej Nowiny o Jezusie nie możemy liczyć tylko na własne siły i możliwości. Musimy pamiętać, że Jezus jest zawsze przy nas obecny, ze swoją mocą, łaską i miłosierdziem. Im większe będą w apostolstwie potrzeby i trudności, tym większą od Jezusa otrzymamy pomoc! Ważne jest zatem, byśmy w codziennej modlitwie prosili nieustannie Boga o łaski potrzebne do odważnego apostołowania i do głoszenia Dobrej Nowiny o Jezusie Chrystusie. Amen.
(o.R.)