Z liturgii V Niedzieli Wielkanocy – 15.05.2022r.
1. czytanie (Dz 14, 21b-27) Bóg działa przez ludzi
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Paweł i Barnaba wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali. Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. Oto Słowo Boże.
Psalm (Ps 145 (144), 8-9. 10-11. 12-13 (R.: 1b))
Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu
Pan jest łagodny i miłosierny, *
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich, *
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.
Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu
2. czytanie (Ap 21, 1-5a) Bóg otrze wszelką łzę
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I Miasto Święte – Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: «Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie „Bogiem z nimi”. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły». I rzekł Zasiadający na tronie: «Oto czynię wszystko nowe». Oto Słowo Boże.
Aklamacja (J 13, 34)
Alleluja, alleluja, alleluja
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 13, 31-33a. 34-35) Przykazanie nowe daję wam
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali». Oto Słowo Pańskie.
Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – z niedzieli 15.05.2022r.
Miłość znakiem rozpoznawczym chrześcijan.
Niech jeszcze raz zabrzmią słowa Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali”.
Jezus podkreśla w swoim nauczaniu, że znakiem rozpoznawczym chrześcijan, uczniów Chrystusa, jest miłość. W świecie w którym obecnie żyjemy, i w którym obserwujemy tak wiele przejawów nienawiści i braku miłości, wielu zwątpiło w istnienie miłości. Bo jak tu mówić o miłości, skoro nie ustają wojny i ataki terrorystyczne; skoro tyle w rodzinach zazdrości, wzajemnej niechęci i rozwodów. Skoro tak często jeden drugiego utopiłby w przysłowiowej „łyżce wody”!? A jednak nieustannie jesteśmy wezwani przez Boga do miłości. Bóg nas stworzył na swój obraz i podobieństwo. Dlatego tak jak On mamy na co dzień kierować się miłością i miłosierdziem. Dlaczego więc tak trudno dzisiaj człowiekowi kierować się miłością?
Dzieje się tak dlatego, że dzisiaj bardzo często miłość zatraciła swój prawdziwy sens! U wielu miłość przestała być najwznioślejszym z uczuć. Decyzja o miłości do drugiej osoby, nie zawsze idzie w parze z pragnieniem jej prawdziwego szczęścia. Człowiek zapomina, że miłość to służba; to ofiarowanie siebie dla dobra drugiej osoby; to wierność i czystość we wzajemnych relacjach. Zamiast miłości pojawiło się pożądanie, nieczystość, pycha, zazdrość… i moglibyśmy długo wymieniać grzechy, które niszczą miłość. Niektórzy zranieni w miłości, nie potrafią lub boją się na nowo zaufać i pokochać. Niestety wielu zamiast postawić na miłość, postawiło w swoim życiu, także małżeńskim i rodzinnym, na bogactwo i cuda techniki, na pogoń za dobrami materialnymi, na karierę i sławę. Benedykt XVI, jako urzędujący papież zachęcał młodych ludzi: „żyjcie dla miłości, a nie dla kariery”.
Wielu, nawet chrześcijan, zapomniało, że źródłem miłości jest Bóg! I tak naprawdę to tylko w Bogu i z pomocą Bożej łaski człowiek jest w stanie kochać i miłować drugiego człowieka! Pan Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy, na krótko przed swoją śmiercią, dał swoim uczniom nowe przykazanie o wzajemnej miłości. To najważniejsze przykazanie w naszym chrześcijańskim życiu: kochać Boga z całego serca i kochać bliźniego jak siebie samego! Nic w naszym życiu nie powinno być ważniejsze od przykazania miłości! Co więcej mamy kochać się wzajemnie taką miłością jaką ukochał nas Jezus: „abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem”. Miłość Chrystusa jest bardzo wymagająca. Często łączy się z wytrwałym i pełnym poświęcenia dźwiganiem codziennego życiowego krzyża. Tym krzyżem może być dla nas także drugi człowiek, nawet ten z którym żyjemy pod jednym dachem! Jezus stawiając siebie za wzór miłości, chce nas nauczyć miłości prawdziwej i bezinteresownej, miłości pełnej czułości i delikatności, miłości która nie potępia, ale podnosi z upadku. Jezus uczy, że miłość ma być wzajemna. Dlaczego? Bo każdy nie tylko ma w życiu kierować się miłością, ale każdy też miłości potrzebuje, każdy chce być też w życiu kochanym! Świadomość, iż jest się kochanym, daje poczucie bezpieczeństwa i szczęścia. Łatwiej jest wtedy realizować Jezusowe wskazanie: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali”!
Nowe przykazanie miłości, o którym mówi dzisiaj Jezus otwiera nas na prawdę, że kochać może i potrafi ten, kto swoje życie zwiąże z Jezusem, kto wierząc w Boga, będzie w Jezusie pokładał swoje życiowe nadzieje i u Jezusa będzie szukał siły do codziennej miłości. Wielu właśnie z tego powodu, że odeszło od Jezusa nie potrafi kochać! Małżeństwa i rodziny będą szczęśliwsze, gdy będą na co dzień przy Jezusie i z Jezusem! Pamiętajmy, że źródłem naszego dobrego codziennego chrześcijańskiego życia jest Eucharystia i obecny w niej Jezus. Źródłem każdej prawdziwej i wzajemnej miłości, o której mówi dzisiaj Jezus, jest także Eucharystia. Dlatego jeżeli chcemy żyć we wzajemnej miłości, to przychodźmy jak najczęściej do Jezusa na Msze święte i jak najczęściej przyjmujmy Jezusa do swojego serca w Komunii świętej! W ten sposób Jezus obecny w Eucharystii i w ludzkich sercach, będzie umacniał także we wzajemnej miłości małżeńskiej i rodzinnej. Amen.
(o.R.)
