W Oktawie Bożego Ciała (do czwartku 23 czerwca) w kościele kalwaryjskim Msze święte  z Procesją Eucharystyczną w tygodniu o 17.00, a w niedzielę o 9.00.
Na zakończenie Oktawy (23 czerwca) po procesji z Najświętszym Sakramentem poświęcenie wianków z kwiatów i ziół  przeniesionych przez wiernych. Następnie tradycyjna „wojna kwiatowa”, na którą szczególnie zapraszamy dzieci sypiące kwiatki!

Serdecznie zapraszamy do licznego udziału w Procesjach Eucharystycznych: Liturgiczną Służbę Ołtarza, dzieci do sypania kwiatków, dzieci pierwszokomunijne w szatach oraz dzieci, młodzież i dorosłych, by wspólnie wyznać i umocnić naszą wiarę w Jezusa Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.

W środę 15 czerwca o 17.00 Msza św. z uroczystości Bożego Ciała, podobnie jak w soboty wieczorem odprawiane są  Msze św. z niedzieli.
W Boże Ciało w czwartek 16 czerwca Msza św. o 8.00 i nabożeństwo czerwcowe.
Nie będzie Mszy św. o 9.00 i 11.00.
W Boże Ciało tradycyjnie o 10.00 Msza św. przy kaplicy Wieczernik i następnie Procesja Eucharystyczna dróżkami kalwaryjskimi do kościoła św. Bonawentury.

Historia Bożego Ciała
Objawienia św. Julianny z Cornillion
Uroczystość Bożego Ciała jest uczczeniem Boskiego Ciała i Krwi Chrystusa. Pomysłodawczynią tej Uroczystości jest św. Julianna z Cornillion (1193-1258). Była ona przełożoną sióstr augustianek w Mont Cornillion koło Liege. W 1245 roku św. Julianna doznała objawień w których Chrystus zapragnął aby ustanowiono dzień w którym cały Kościół obchodziłby Uroczystość Jego Ciała i Krwi. Zażyczył sobie także aby był to czwartek po Uroczystości Trójcy Przenajświętszej. Dlaczego Czwartek? Otóż dlatego iż to właśnie podczas ostatniej wieczerzy w wieczerniku, która odbyła się jak wszyscy dobrze wiemy w Wielki Czwartek Chrystus ustanowił sakrament Eucharystii ofiarując swoje mistyczne Ciało i Krew.

Pierwsza procesja Eucharystyczna
Biskup Liege Robert po dokładniejszym zbadaniu objawień św. Julianny postanowił spełnić życzenie Jezusa. W 1246 roku odbyła się pierwsza procesja Teoforyczna (Eucharystyczna – przyp. redakcja). Jednakże w tym samym roku umiera biskup Robert a wyższe duchowieństwo i teolodzy Liege potępili ten typ okazywania Chrystusowi czci i niemal nie oskarżyli Julianny o herezje oraz przenieśli ją karnie na inną placówkę na prowincji.

Oficjalne wprowadzenie Uroczystości Bożego Ciała
Jednak na skutek interwencji archidiakona katedry w Liegne Jakuba który przedstawił sprawę kardynałowi Hugo, z powrotem zatwierdzono to święto. Ten sam archidiakon w 1251 roku poprowadził po raz drugi uroczystą procesję ulicami Liegne. Co ciekawsze archidiakon ten został za niedługo papieżem i przyjął imię Urbana IV. On też wprowadził do Rzymu to święto.

Cud Eucharystyczny
Podczas jednej z Mszy która została odprawiona przez pewnego kapłana w Bolsenie, z trąconego ręką przez niego kielicha wylało się kilka kropel na korporał. Przerażony kapłan ujrzał iż wino przemieniło się w Krew Chrystusa. Zawiadomił o tym przebywającego w pobliżu papieża Urbana IV który wziął korporał i umieścił go w relikwiarzu w katedrze w Orvieto. Korzystając z obecności św. Tomasza z Akwinu na dworze papieskim polecił mu opracowanie tekstów liturgicznych na tą uroczystość. Stąd się też wzięła pieśń którą znamy do dzisiaj: „Przed tak Wielkim Sakramentem…”.

Boże Ciało na ziemiach Polskich
W Polsce z procesją Bożego Ciała spotykamy się już w XIV wieku w Płocku i Wrocławiu. W wieku XVI do Polski przychodzi zwyczaj który notabene przybył z Niemiec, a chodzi dokładniej o tradycję czterech ołtarzy przy których są czytane cztery ewangelie. Od dawna jest znany też zwyczaj, że do kościoła na czas Oktawy Bożego Ciała przynoszono wianki z ziół i ziemię z pól. Po zakończonej oktawie brano ziemię i kładziono na polach prosząc Boga o dobre plony a wianki wieszano na ścianach domostw. Wianki te miały ciekawe zastosowanie. Otóż gdy zmarł jakiś domownik wianki te kładziono mu pod głowę. Zmielone także zioła z tychże wianków podawano z wodą chorym zwierzętom aby przywrócić je do zdrowia.

Nie opuszczajmy z własnej winy Mszy św. w niedziele i święta!
Przystępujmy często do Komunii św.!
Św. Jan Paweł II często podkreślał, że kto kocha Eucharystię kocha Chrystusa, kto nie kocha Eucharystii nie kocha Chrystusa!!..