Do medytacji z kalwaryjskiego Wzgórza – środa 29.06.2022r.

Do medytacji z kalwaryjskiego Wzgórza – środa 29.06.2022r.

Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 29.06.2022r. – uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła 

Kościół to nasza Matka i nasz wielki Skarb.
Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła wprowadza nas dzisiaj w wielką tajemnicę naszej wiary, jaką jest tajemnica Kościoła świętego. W Kościele świętym, który od momentu Chrztu Świętego jest dla nas wielkim skarbem, mamy z wiarą trwać i przynosić dobre owoce naszego życia. Kościół święty, to tajemnicza rzeczywistość, która buduje się na Chrystusie. On jest kamieniem węgielnym Kościoła i On dzięki swojej Męce, Śmierci i Zmartwychwstaniu, nieustannie włącza do swojego Kościoła nowych członków. Czyni tak, jak to zapowiedział przed swoją śmiercią: „Ja gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie”. Stajemy dzisiaj więc wobec Kościoła świętego, tej niezwykłej tajemnicy i wielkiego skarbu jaki Jezus zostawił nam na ziemi. Nie ma na świecie chyba nic tak bardzo cennego jak Kościół święty, w którym obecny jest Chrystus i dzięki Niemu człowiek może łączyć się z Bogiem. Kościół święty to wspólnota, która chlubi się Bogiem, jak to pięknie wyrażają słowa psalmu „Dusza moja będzie się chlubiła w Panu”. Tak więc Bogiem powinien chlubić się każdy, kto w momencie Chrztu Świętego został dotknięty przez Chrystusa i zanurzony w Jego Boskim Sercu. Wtedy spotkało nas wielkie szczęście, bo to sam Chrystus nas wybrał i włączył do wspólnoty Kościoła świętego.
Tajemnica i siła Kościoła świętego sprawia, że tak  bardzo nieraz zalęknione ludzkie serca są w stanie dawać odważne świadectwo o Bogu. Przy Chrystusie i Jego Kościele człowiek staje się bardziej odważny! Przykładem tego są patronowie dnia dzisiejszego św. Piotr i św. Paweł, którzy w różny sposób zostali pochwyceni przez Chrystusa. W Piotrze Chrystus dosyć długo musiał kształtować serce rybaka, by ten zgodził się pójść odważnie za swoim Mistrzem. Paweł otworzył dla Jezusa swoje serce w jednej chwili, kiedy zostało zdruzgotane to wszystko, czym żył dotychczas. Usłyszał głos Pana i wezwanie do pójścia za Jezusem, w oślepiającym go świetle i szokującym spotkaniu przy bramie Damaszku. Ci dwaj wielcy wyznawcy Chrystusa i członkowie Kościoła świętego, złożyli też potem bardzo czytelne świadectwo swojej wiary, oddając za Jezusa i Jego święty Kościół swoje życie w męczeńskiej śmierci. Do końca naśladowali swojego Mistrza, i czynili to, jak podkreśla dzisiejsza liturgia: mężnie i odważnie.
Kiedy rozważamy dzisiaj tę wielką tajemnicę naszej wiary, jaką jest Kościół święty, to uświadamiamy sobie jeszcze lepiej, że jest on także Matką wszystkich wierzących w Chrystusa. Kościół jak matka przez wieki wciąż rodzi swoje kolejne dzieci w wierze w Chrystusa. Nieustannie powołuje swoje dzieci do życia w zjednoczeniu z Bogiem. Kształtuje serca dzieci Kościoła na wzór Serca Jezusowego i Niepokalanego Serca Matki Kościoła. Aby nasze życie chrześcijańskie było dobre i owocne, musi być przeżywane w zjednoczeniu z Jezusem i w łączności z Jego świętym Kościołem. Na swoje życie i na życie innych, mamy patrzeć oczyma Chrystusa, kochać Jego sercem, myśleć Jego umysłem i chcieć tego co jest zgodne z wolą Boga. Mamy słuchać Jezusa i Jego świętego Kościoła! Mamy tez żyć według świętej Ewangelii i być wierni Krzyżowi Świętemu!
Gorąco prośmy w tej Eucharystii, aby Bóg dał nam łaskę głębokiej wiary w Chrystusa i w Jego święty Kościół. Aby Bóg dał nam serca mężne i odważne na wzór dzisiejszych patronów i wielkich filarów Kościoła świętego, jakimi są św. Piotr i św. Paweł. Byśmy w każdej sytuacji naszego życia szli wiernie za Jezusem Chrystusem – Synem Bożym, i w liczności ze świętym Kościołem. Niech wiara w Boga, wiara w Jezus Chrystusa i wiara „w jeden, święty powszechny i apostolski Kościół” wzrasta w naszych Rodzinach, zarówno w dzieciach i w ludziach młodych, jak w rodzicach i ludziach starszych. Bo to właśnie silna wiara, nawet w najtrudniejszych chwilach życia na ziemi, pozwala nam mieć niezachwianą nadzieję pokładaną w Bogu, w Jego Miłości i Opatrzności. I pamiętajmy, że „poza Kościołem nie ma zbawienia”. Kochajmy Kościół święty bo jest naszą Matką! Kochajmy Kościół święty bo jest wielkim Skarbem, który ofiarował nam Jezus Chrystus, by nas uświęcić i doprowadzić do życia wiecznego w Niebie. Amen.
(o.R.)