Z kazania z kalwaryjskiego Wzgórza – Wielki Piątek 10 kwietnia 2020r.
Iść przez życie z Jezusem Zmartwychwstałym
We wprowadzeniu do tegorocznego Programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce, który przeżywamy pod hasłem: „Wielka tajemnica wiary”, możemy przeczytać, że „Wigilia Paschalna to największa i najczcigodniejsza ze wszystkich uroczystości roku liturgicznego. Zwieńczeniem licznych testów biblijnych dzisiaj odczytywanych jest ewangeliczna relacja o zmartwychwstaniu Pańskim…. Ta podniosła Liturgia sprawowana dzisiaj w te najświętszą noc, jaśniejącą blaskiem zmartwychwstania Pańskiego, ma nas skłonić do służby Bogu z całkowitym oddaniem i do pielęgnowania w sobie ducha dziecięctwa Bożego otrzymanego na chrzcie świętym”.
W Wielką Sobotę po zapadnięciu zmroku, Kościół rozpoczyna świętowanie największego wydarzenia w dziejach świata, a zarazem najważniejszej Prawdy naszej wiary jaką jest Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.  Radość płynącą ze Zmartwychwstania Jezusa oznajmiły nam słowa „Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie, weselcie się słudzy Boga… Raduj się ziemio opromieniona tak niezwykłym blaskiem”, wyśpiewane po uroczystym zapaleniu Paschału. Gdyby nie epidemia rozległo by się w czasie procesji z paschałem wezwanie kapłana: „Światło Chrystusa”, a wdzięczny lud odpowiadałby „Bogu niech będą dzięki”. W kościołach w tę Wielką Noc znowu zabrzmiały dzwony i z radością śpiewany hymn „Chwała na wysokości Bogu”. I wreszcie po wielkopostnej przerwie, pełni radości płynącej ze Zmartwychwstania Chrystusa wyśpiewaliśmy „Alleluja”. To kilkakrotnie zaśpiewane „Alleluja” na cześć Zmartwychwstałego Jezusa, może nie wszystkich dzisiaj napełnia wielką radością, ze względu na czas epidemii, która przeżywana jest na całym świecie, także w naszej Ojczyźnie i w naszych rodzinach.
Wielkanoc nie sprawi, że znikną w naszym życiu trudności, cierpienia i śmierć. Tak jak Wielkanoc nie wymazuje Męki Jezusa i Jego Śmierci na Krzyżu. Ale naszemu tak nieraz bardzo trudnemu życiu, naszej dzisiejszej życiowej  niepewności i bezradności, Zmartwychwstanie Jezusa nadaje zupełnie nowy sens. Bóg, który jest Dawcą życia, pokonuje śmierć, przezwycięża ludzką słabość, leczy nasze rany i daje siły do niesienia także naszego codziennego krzyża. Przez swoje zmartwychwstanie Jezus obdarzył nas na nowo nadzieją życia wiecznego, bo jak zapisał św. Paweł: „Skoro Chrystus zmartwychwstał, to i my z Nim zmartwychwstaniemy”.
Zmartwychwstanie Jezusa to także wielka tajemnica naszej wiary. Fragment dzisiejszej Ewangelii według św. Mateusza ukazał nam, że nawet uczniowie Jezusa nie oczekiwali tego, co się wówczas stało. Jezus zapowiadał swoim uczniom, że umrze, ale powróci do życia. Oni jednak nie byli w stanie przyjąć tej prawdy i w nią tak do końca nie potrafili uwierzyć. Kobiety, które przyszły do grobu tez nie spodziewały się zmartwychwstania Jezusa, one jedynie chciały namaścić ciało Jezusa po śmierci.
Papież św. Grzegorz Wielki tak nawoływał obchodzących uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego: „Oto obchodzimy uroczystość Paschy, jednakże tak żyć powinnyśmy, abyśmy sobie zasłużyli na uroczystości wieczne. Wszystkie obchodzone tu uroczystości przemijają. Starajcie się, biorąc w nich udział, abyście od wiecznej uroczystości nie zostali odłączeni”. Mając to na uwadze, tym bardziej zwróćmy się ku Eucharystii, bo to w niej zawiera się całe „duchowe dobro Kościoła, a mianowicie sam Chrystus, nasza Pascha”. To dzięki Eucharystii możemy uczestniczyć zarówno w Jego śmierci, jak i Jego chwalebnym zmartwychwstaniu. Ten wielki dar Eucharystii został ustanowiony przez Jezusa dla naszego powstania z martwych i życia na wieki w chwale. Jak zapewnia Jezus „Kto spożywa moje Ciało i pije Krew moją, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”. Amen.
o. R.