Z liturgii Uroczystości Zesłania Ducha Świętego – 23.05.2021r.

1. czytanie (Dz 2, 1-11) Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak tamci przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». Oto Słowo Boże.

Psalm (Ps 104 (103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34 (R.: por. 30))
Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię
Błogosław, duszo moja, Pana, *
Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, *
ziemia jest pełna Twoich stworzeń.

Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – Niedziela 23.05.2021r.
Jako wspólnota Kościoła mamy dzisiaj powód do wielkiej radości. Kolejny raz przekonujemy się, że Jezus kiedy nauczał na ziemi zawsze mówił prawdę, a jako Bóg zawsze też dotrzymuje danego słowa. Jezus tak jak zapowiadał swoim uczniom, tak też uczynił. Po wstąpieniu do Nieba, zesłał obiecanego Ducha Świętego. Obiecał również Jezus jak dzisiaj słyszymy: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy”. Jezus zachęca swoich uczniów, czyli także nas, abyśmy Go w swoim życiu słuchali. W tym słuchaniu Jezusa ma nam pomóc właśnie Duch Święty. To Duch Święty ma w nas nieustannie ożywiać Słowo Boże, ma pomóc nam je zrozumieć i w ten sposób doprowadzać nas do całej Prawdy, którą głosi i przekazuje nam Bóg. Ważne jest jednak, aby człowiek chciał tę Bożą Prawdę przyjąć i według niej żyć.
Każdy z nas od momentu Chrztu Świętego jest powołany do tego, aby z uwagą wsłuchiwać się w to Słowo, które przez Ducha Świętego kieruje do nas Bóg Ojciec i Syn Boży Jezus Chrystus. Jeżeli pozwolimy Duchowi Świętemu, aby nami kierował, aby nas prowadził i oświecał, to będzie się pogłębiała w nas wiara w Boga i miłość do Jezusa. Słuchając Ducha Świętego, żyjąc zgodnie z Bożymi przykazaniami i nauczeniem Jezusa, będziemy przynosili w życiu liczne owoce dobrych uczynków.
W śpiewanej dzisiaj przed Ewangelią Sekwencji, prosiliśmy o siedem darów Ducha Świętego: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności i bojaźni Bożej. Nawet chyba nieraz nie zdajemy sobie z tego sprawy, jak bardzo te dary są nam potrzebne w dzisiejszym świecie, w codziennym życiu. Potrzebujemy męstwa, aby umieć odważnie przyznać się do Jezusa i do Jego Kościoła, aby odważnie iść za Jezusem, naśladować Go i być Mu w życiu wiernym. Potrzebujemy mądrości, rozumu i umiejętności, aby ludziom wśród których żyjemy, z którymi się spotykamy, tak ukazać Jezusa i Jego Ewangelię, by ich zachwycić i pociągnąć do wiary w Boga i do wspólnoty Świętego Kościoła. Potrzebujemy daru rady, by nie szukać poza Bogiem i poza Ewangelią, rozwiązań problemów i trudności, z jakimi w życiu musimy się zmierzyć. Szukanie rozwiązań naszych ludzkich problemów i trudności bez pomocy Ducha Świętego, okazuje się często błędne i do niczego dobrego nie prowadzi. I okazuje się, że często też oddala to ludzi od Boga, od zbawienia oraz oddala ludzi od siebie. Potrzebujemy darów pobożności i bojaźni Bożej, by umieć patrzeć na świat i na wydarzenia, tak jak patrzy na nie Pan Bóg. By myśleć i żyć na co dzień po Bożemu, czyli zgodnie z Bożą Wolą. Dzisiejszy świat proponuje życie bez oglądania się na Boga i na Jego Przykazania. Dlatego do dobrego i świętego życia potrzebna jest nam siła i moc Ducha Święty. To Duch Święty sprawia, że mimo wielu słabości i swojej grzeszności,  człowieka stać na odważne życie wiarą w Boga i na nieraz wprost heroiczną miłość i poświęcenie.
W Liście do Galatów, którego fragment usłyszeliśmy dzisiaj, św. Paweł przypomniał nam 9 owoców, jakie rodzą się w życiu człowieka, który współpracuje z Duchem Świętym i z Jego darami. Są to: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie. Oby każdy z nas modląc się codziennie do Ducha Świętego i współpracując codziennie z Jego darami, przynosił właśnie takie owoce w swoim życiu! Oby i w naszym codziennym chrześcijańskim życiu było na co dzień dużo miłości, radości, pokoju, cierpliwości, uprzejmości, dobroci, wierności, łagodności i opanowania.
Zakończę modlitwą do Ducha Świętego, którą św. Jan Paweł II nauczył się od swojego ojca, i którą to modlitwę codziennie odmawiał: „Duchu Święty, proszę Cię: o dar Mądrości do lepszego poznania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych, o dar Rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary  świętej, o dar Umiejętności, bym umiał w życiu kierować się zasadami tejże wiary, o dar Rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował, o dar Męstwa, aby żadna bojaźń, ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać, o dar Pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością, o dar Bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu, który Ciebie, o Boże, obraża”. Amen.        
(o.R.)