Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 22.10.2021r. – Uroczystość św. Jana Pawła II.
Otworzyć serce dla Chrystusa!
W tym roku wspomnienie św. Jana Pawła II obchodzimy w Kościele po raz dziesiąty. Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920r. Na Stolicę Piotrową został wybrany 16 października 1978, a 22 października nastąpiła inauguracja jego pontyfikatu. Będąc papieżem odwiedził 132 kraje, ogłosił 14 encyklik, beatyfikował 1338 osób. Zmarł 2 kwietnia 2005r. w wigilię święta Bożego Miłosierdzia. 2 kwietnia 2011r. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów ogłosiła, że dniem jego wspomnienia liturgicznego będzie 22 października – data inauguracji Jego pontyfikatu w 1978r. 1 maja 2011r. w święto Miłosierdzia Bożego beatyfikował go papież Benedykt XVI, a 27 kwietnia 2014r. kanonizował papież Franciszek. W naszym kalwaryjskim kościele cieszymy bliską duchową obecnością św. Jana Pawła II poprzez jego Relikwie, wprowadzone w sposób uroczysty 14 września br. i umieszczone pod Obrazem Jezusa Miłosiernego 1 października.
Niewątpliwie św. Jan Paweł II był postacią opatrznościową, która w sposób wyjątkowy wpłynęła nie tylko na losy Kościoła i naszej Ojczyzny, ale także i na losy świata. Jego pontyfikat trwał prawie 27 lat. Dłużej papieżami byli tylko św. Piotr i Pius IX.
Gdy wspominamy początki jego pontyfikatu na Stolicy Piotrowej, to warto zwrócić uwagę na jego pełne głębokiej wiary zawołanie: „Nie bójcie się otworzyć drzwi Chrystusowi, nie lękajcie się Chrystusa. Bez Chrystusa człowiek nie może zrozumieć samego siebie”. W swojej pierwszej encyklice „Redemptor Hominis” napisze: „Odkupiciel Człowieka – Jezus Chrystus jest ośrodkiem wszechświata i historii. Do Niego zwraca się moja myśl i moje serce w tej doniosłej godzinie dziejów, w której znajduje się Kościół i cała wielka rodzina współczesnej ludzkości”. Od początku pontyfikatu św. Jan Paweł II zachęcał, abyśmy zafascynowali się Chrystusem – Bogiem i Człowiekiem, bo to Chrystus objawił pełnię prawdy o Bogu i człowieku. Ten Święty Papież nauczał, że człowiek jest umiłowany i odkupiony przez Boga. Dlatego człowiek nieustannie Boga poszukuje i za Bogiem tęskni, choć nie zawsze zdaje sobie z tego sprawę. W czasie swoich pielgrzymek św. Jan Paweł II pragnął pomóc ludziom w osobistym spotkaniu z Chrystusem Odkupicielem. Pragnął, aby to spotkanie było pełne wzajemnej miłości! Pragnął, aby miłość Chrystusa do człowieka była wzorem i źródłem miłości człowieka do człowieka! W encyklice „Redemptor Hominis” napisze, ze „Człowiek nie może żyć bez miłości. Człowiek pozostaje dla siebie istotą niezrozumiałą, jego życie jest pozbawione sensu, jeśli nie objawi mu się Miłość, jeśli nie spotka się z Miłością, jeśli jej nie dotknie i nie uczyni w jakiś sposób swoją, jeśli nie znajdzie w niej żywego uczestnictwa. I dlatego właśnie Chrystus – Odkupiciel… objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi”.
Warto też przypomnieć takie oto zdanie św. Jana Pawła II: „Od Boga do Boga, oto droga człowieka”. To krótkie i proste stwierdzenie przypomina nam, że nasz początek jest w Bogu, czyli u początku mojego życia jest Bóg. To Bóg powołał każdego z nas do życia i przez całe życie pragnie nam towarzyszyć. I tak jak od Boga wyszliśmy, tak po śmierci do Boga wrócimy. Czy na całą wieczność? To zależy od naszego życia na ziemi, zależy od naszej wiary w Boga, od zachowywania przykazań, które dał nam Bóg, od naszej miłości do Boga i do drugiego człowieka. Droga, która nie będzie prowadzi do Boga, jest drogą często błędną i bezsensowną. Warto więc zastanowić się, czy wybrana przeze mnie droga życiowa prowadzi do Boga? Gdzie prowadzą drogi życiowe wybrane przez moich bliskich w rodzinie? Droga od Boga do Boga to najlepsza droga, jaką człowiek może wybrać i konsekwentnie po niej kroczyć! Każde nasze wyjście z kościoła i przyjście do kościoła to droga od Boga do Boga. Jak to powiedziała pewna starsza kobieta: „Na co komu droga, która nie prowadzi do kościoła!?”…., gdy nie prowadzi do Boga?
Na tej drodze do Boga św. Paweł II zawsze pamiętał też o Matce Bożej, której całkowicie oddał swoje życie „Totus Tuus” („Cały Twój”). Oddany cały Maryi, odmawiający codziennie Różaniec, nigdy nie zawiódł się na Jej szczególnej opiece. Jezus Chrystus Odkupiciel Człowieka i Jego Najświętszą Matka, to dwa filary Jego pontyfikatu i całego życia. Obyśmy i my swoje życie osobiste i rodzinne budowali na tych samych filarach: na Jezusie Chrystusie i Jego Matce Maryi. Amen.
(o.R.)
