Do medytacji z kalwaryjskiego Wzgórza – niedziela 12.06.2022r.

Do medytacji z kalwaryjskiego Wzgórza – niedziela 12.06.2022r.

Z liturgii uroczystości Najświętszej Trójcy – 12.06.2022r.

1. czytanie (Prz 8, 22-31) Mądrość zrodzona przed stworzeniem świata
Czytanie z Księgi Przysłów
Tak mówi Mądrość Boża: «Pan mnie zrodził jako początek swej mocy, przed dziełami swymi, od pradawna. Od wieków zostałam ustanowiona, od początku, przed pradziejami ziemi. Przed oceanem zostałam zrodzona, przed źródłami pełnymi wód; zanim góry zostały założone, przed pagórkami zostałam zrodzona. Nim glebę i pola uczynił, przed pierwszymi skibami roli. Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód; gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej Otchłani umacniał, gdy morzu ustawiał granice, by wody z brzegów nie wystąpiły; gdy ustalił fundamenty ziemi. I byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim. Igrając na okręgu ziemi, radowałam się przy synach ludzkich». Oto Słowo Boże.

Psalm (Ps 8, 4-5. 6-7. 8-9 (R.: por. 2ab))
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich, *
na księżyc i gwiazdy, które Ty utwierdziłeś:
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Owce i bydło wszelakie, *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!

2. czytanie (Rz 5, 1-5) Pokój z Bogiem przez Chrystusa w Duchu Świętym
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia: Dostąpiwszy usprawiedliwienia dzięki wierze, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa; dzięki Niemu uzyskaliśmy na podstawie wiary dostęp do tej łaski, w której trwamy, i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. Ale nie tylko tym, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość – wypróbowaną cnotę, wypróbowana zaś cnota – nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Oto Słowo Boże.

Aklamacja (Por. Ap 1, 8)
Alleluja, alleluja, alleluja
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Bogu, który jest i który był, i który przychodzi.
Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (J 16, 12-15) Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi». Oto Słowo Pańskie.

Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 12.06.2022r.
Najświętsza Trójca tajemnicą naszej wiary.
Prawda o Trójcy Świętej, czyli o tym, że Bóg jest Jeden w Trzech Osobach, jest jedną z najtrudniejszych prawd naszej wiary. Jest to prawda wiary, której nigdy do końca nie będziemy w stanie zrozumieć. Dlatego często nazywamy tę prawdę – tajemnicą wiary. Ponieważ nie jesteśmy w stanie tej prawdy do końca zgłębić naszym rozumem, dlatego możemy ją przyjąć tylko w duchu wiary. Nie rozumiemy do końca jak to możliwe, ale wierzymy, że skoro Bóg nam tę tajemnicę, czyli prawdę wiary objawił i przekazał, to tak właśnie jest. Z tajemnicą wiary w Najświętszą Trójcę jest podobnie, jak z tajemnicą Eucharystii. Po ludzku nie rozumiemy jak to jest możliwe, że w tej malej białej Hostii obecny jest żywy i prawdziwy Bóg Jezus Chrystus, ale w to wierzymy na podstawie tego co Bóg nam objawił i przekazał przez Swojego Syna Bożego.
Jak umacniać w sobie wiarę w tajemnicę Trójcy Świętej? Jak pomóc uwierzyć innym? Najlepiej zawsze przez wyznawanie wiary, praktykowanie wiary i przekazywanie wiary! Okazuje się, że naszą wiarę w Najświętszą Trójcę wyznajemy i praktykujemy bardzo często, choć nie zawsze może zdajemy sobie z tego sprawę. Za każdym razem gdy czynimy znak krzyża świętego i wypowiadamy słowa „w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”, wyznajemy naszą wiarę w Trójcę Świętą. Ile razy uwielbiamy Boga mówiąc: „Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu”, wyznajemy naszą wiarę w Trójcę Świętą. W imię Trójcy Świętej, znakiem krzyża świętego, rozpoczynamy każdą Mszę świętą i w imię Trójcy Świętej, przyjmując Boże błogosławieństwo, Mszę świętą kończymy. Podobnie jest podczas naszych osobistych czy rodzinnych modlitw.
I choć mówimy o wielkiej tajemnicy naszej wiary jaką jest Trójca Święta, to jednak Bóg pozwala i pomaga nam tę tajemnicę nieustannie zgłębiać. Przybliżmy więc sobie kolejny raz tę wielką tajemnicę Trójcy Świętej i sposób Jej działania. Mówiąc o działaniu Ojca, Syna i Ducha Świętego widzimy działanie tych Trzech Osób Boskich w doskonałej jedności i doskonałej wzajemnej miłości. I choć słyszymy w dzisiejszej Liturgii Słowa o Bogu Ojcu Stworzycielu, o Synu Bożym Zbawicielu i Odkupicielu i o Duchu Świętym Uświęcicielu, to zawsze mamy na uwadze wspólne działanie całej Trójcy Świętej. Zarówno w dziele stworzenia świata i człowieka, jak i w dziele odkupienia i uświęcenia, działa zawsze Jeden Bóg w Trzech Osobach. Przypomina nam o tym jedno ze starożytnych wyznań wiary: „Wiara zaś katolicka polega na tym, abyśmy czcili jednego Boga w Trójcy, a Trójcę w jedności. Inna jest bowiem Osoba Ojca, inna Syna, inna Ducha Świętego…. Lecz Ojca i Syna, i Ducha Świętego jedno jest bóstwo, równa chwała, współwieczny majestat. Jaki Ojciec, taki Syn, taki Duch Święty. Niezmierzony Ojciec, niezmierzony Syn, niezmierzony Duch Święty. Wiekuisty Ojciec, wiekuisty Syn, wiekuisty Duch Święty. A jednak nie trzej wiekuiści, lecz jeden wiekuisty”.
W jaki sposób mamy, nie tylko wierzyć w Trójcę Świętą i Ją czcić, ale także Ją naśladować? Przede wszystkim przez życie w miłości i jedności! W jednej z katechez św. Jan Paweł II nauczał: „Bóg bowiem jest miłością od zawsze, od wieczności – nigdy nie było Boga, który nie byłby Miłością. Bóg jest Miłością w sobie samym”. Także św. Augustyn uważał: „Jeśli widzisz miłość, widzisz Trójcę Świętą”. Zatem istotą relacji między Osobami Trójcy Świętej jest miłość, która jest również wyrazem jedności. Tę jedność potwierdza w dzisiejszym fragmencie Ewangelii Chrystus kiedy mówi, że „Wszystko co ma Ojciec jest moje”.
Kiedy więc wyznajemy naszą wiarę w Trójcę Świętą, to w naszych sercach powinno pojawić się pragnienie trwania w miłości do Boga w Trójcy Jedynego oraz do naszych bliźnich. Powinno pojawić się także pragnienie budowania braterskiej jedności miedzy ludźmi, na wzór Ojca i Syna i Ducha Świętego. Niech więc każdy nasz znak krzyża i każde uwielbienie Trójcy Świętej będzie naszą modlitwą o miłość między nami, w rodzinach, w Kościele i w naszej Ojczyźnie. Amen.
(o.R.)