Do medytacji z kalwaryjskiego Wzgórza – niedziela 03.07.2022r.

Do medytacji z kalwaryjskiego Wzgórza – niedziela 03.07.2022r.

Z liturgii XIV Niedzieli zwykłej – 03.07.2022r.

1. czytanie (Iz 66, 10. 12-14c) Radość ery mesjańskiej
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Radujcie się wraz z Jerozolimą, weselcie się w niej wszyscy, co ją miłujecie! Cieszcie się z nią bardzo wy wszyscy, którzy się nad nią smuciliście. Tak bowiem mówi Pan: «Oto Ja skieruję do niej pokój jak rzekę i chwałę narodów – jak strumień wezbrany. Ich niemowlęta będą noszone na biodrach i na kolanach będą pieszczone. Jak kogoś pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę; w Jerozolimie doznacie pociechy». Na ten widok rozradują się serca wasze, a kości wasze nabiorą świeżości jak murawa. Ręka Pana da się poznać Jego sługom. Oto Słowo Boże.

Psalm (Ps 66 (65), 1b-3a. 4-5. 6-7a. 16 i 20 (R.: por. 1b))
Niech cała ziemia chwali swego Pana
Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie, *
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu wspaniałą oddajcie. *
Powiedzcie Bogu: «Jak zadziwiające są Twe dzieła!

Niech cała ziemia chwali swego Pana
Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, *
niech Twoje imię opiewa».
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga, *
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!

Niech cała ziemia chwali swego Pana
Morze na suchy ląd zamienił, *
pieszo przeszli przez rzekę.
Nim się przeto radujmy! *
Jego potęga włada na wieki.

Niech cała ziemia chwali swego Pana
Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, †
którzy boicie się Boga, *
opowiem, co uczynił mej duszy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby *
i nie oddalił ode mnie swej łaski.
Niech cała ziemia chwali swego Pana

2. czytanie (Ga 6, 14-18) Krzyż Chrystusa chlubą chrześcijan
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia: Co do mnie, to nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego, Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. Bo ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, tylko nowe stworzenie. Na wszystkich tych, którzy się tej zasady trzymać będą, i na Izraela Bożego niech zstąpi pokój i miłosierdzie! Odtąd niech już nikt nie sprawia mi przykrości: przecież ja na ciele swoim noszę blizny, znamię przynależności do Jezusa. Łaska Pana naszego, Jezusa Chrystusa, niech będzie z duchem waszym, bracia! Amen. Oto Słowo Boże.

Aklamacja (Kol 3, 15a. 16a)
Alleluja, alleluja, alleluja
W sercach waszych niech panuje pokój Chrystusowy;
słowo Chrystusa niech w was mieszka w całym swym bogactwie.
Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Łk 10, 1-12. 17-20) Pokój królestwa Bożego
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże». «Lecz jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże. Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu». Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają». Wtedy rzekł do nich: «Widziałem Szatana, który spadł z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednakże nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie». Oto Słowo Pańskie.

Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – 03.07.2022r.
Posłani w pokoju Chrystusa.
Bogactwo Bożego Słowa, do jakiego zaprasza nas Kościół w czasie niedzielnej Mszy świętej, jest tak wielkie, że nie jesteśmy w stanie zgłębić go do końca. Zawsze jednak powinniśmy zatrzymać w sercu przynajmniej kilka cennych uwag i wskazówek, by potem próbować zastosować je w życiu. Są one bowiem darem kochającego nas Boga, a prawdy przekazywane z miłością zawsze nabierają w życiu szczególnego znaczenia.   Przeżywamy już trzeci rok poświęcony tematyce Eucharystii pod hasłem: „Posłani w pokoju Chrystusa”. Towarzyszy nam biblijne motto: „Ten kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie”.
We wszystkich trzech tekstach liturgicznych dzisiejszej niedzieli występuje słowo „pokój”. W Piśmie świętym oznacza ono: „być zdrowym, całym uporządkowanym, szczęśliwym”. Wskazuje na harmonię jaka jest w człowieku i na jego dobre samopoczucie. Nic więc dziwnego, że Izraelici pozdrawiali i pozdrawiają siebie słowami:„ pokój z tobą”. Pozdrowienie to wyraża myśl: „Niech błogosławieństwo Boże wypełnia twe serce. Żyj w Bożym pokoju, miej poczucie pełnego bezpieczeństwa”. Pan Bóg bowiem wszystkich, którzy Mu wiernie służą, obdarza łaską pokoju. Łaska pokoju uwrażliwia ludzkie serce, przemienia je i uzdalnia do chętnej i ofiarnej służby Panu Bogu i bliźnim.
Pamiętamy zapewne, jak Pan Jezus przed swoją Męką i Śmiercią na Krzyżu mówił do Apostołów, przygotowując ich do tego bardzo trudnego przeżycia: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Odchodzę i przyjdę znów do was”. A po zmartwychwstaniu Jezus dotrzymuje słowa i pozdrawia swoich uczniów słowami: „Pokój wam!” i obdarza łaską pokoju.
A zatem źródłem prawdziwego pokoju jest sam Bóg. Człowiek wypełniony Bożym pokojem gorliwie i z ochotą podejmuje działania, które pomagają mu wypełniać wolę Bożą i stopniowo zmieniać własne życie na lepsze. Wszystko co udaje mu się zrealizować, pogłębia jego wiarę w Bożą pomoc, utrwala poczucie sensu życia i daje większą pewność siebie. Napotkane po drodze trudności, czy nawet doznane porażki, nie podcinają mu skrzydeł. Człowiek pokoju stara się jak najszybciej naprawić popełnione zło i wynagrodzić krzywdy, jakie innym wyrządził.
Czy jesteśmy zatem na co dzień ludźmi pokoju? Nie ulega wątpliwości, że jako ludzie ochrzczeni, wierzący w Chrystusa zostaliśmy obdarowani tym wielkim darem Bożego pokoju, aby dzielić się nim z innymi. Jak to czynić? Jezus Chrystus wysyłając swoich uczniów, aby przygotowali ludzi na Jego przyjście, zaleca im, aby tak ważną misję pełnili z wielką prostotą, łagodnością, delikatnością i pokorą. Mają iść „jak owce między wilki”. Mają głosić pokój, przekazując radosną nowinę o Królestwie Bożym. Ale to Boże Królestwo zagości w ludzkich sercach wraz z Bożym pokojem, tylko wtedy, gdy głosić będziemy zwycięstwo prawdy nad fałszem, zwycięstwo dobra nad złem, zwycięstwo miłości nad nienawiścią, gdy będziemy kierować się w życiu prawdą, sprawiedliwością i miłością. Człowiek pokoju wie, że należy kierować się zasadą ”nie daj się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwyciężaj”. Oznacza to, że „złego człowieka najłatwiej poprawić, świadcząc mu dobro”. Należy za wszelką cenę unikać konfliktów, a szukać usilnie dialogu. Nie da się wprowadzić pokoju siłą, kłótnią, agresją czy wojowaniem. Należy też odrzucać myśli o odwecie. Wtedy będziemy nieśli innym Chrystusowy pokój.
Przeżywając wspólnie Eucharystię oraz przekazując sobie znak pokoju, obudźmy w swoim sercu łagodność i gotowość do wybaczania. Razem z Chrystusem damy radę zapanować nad negatywnymi emocjami, by okazać innym więcej wyrozumiałości, współczucia i życzliwej troski, także tym, którzy się w życiu pogubili albo nas w życiu źle traktują. Niech więc Eucharystia umacnia w naszych sercach miłość, pokój i dobro.
Kończę to rozważnie słowami błogosławieństwa, które św. Franciszek z Asyżu kierował często do braci, życząc im pokoju: „Niech Pan Wam błogosławi i niech Was strzeże. Niech Wam ukaże oblicze swoje i zmiłuje się nad Wami. Niech zwróci ku Wam oblicze swoje i niech Was obdarzy pokojem”. Amen.
(o.R.)