Kim więc był św. Charbel?

HISTORIA ŚWIĘTEGO CHARBELA- WIELKIEGO MISTYKA I ŚWIĘTEGO Z LIBANU

Święty Charbel (Yousef Antoun Makhlouf) urodził się 8 maja 1828 r. we wsi Bkaakafra (Liban Północny). Dorastał w religijnej rodzinie i wychowywał się w wierze chrześcijańskiej. Inspirował się ascetyczną i monastyczną formą życia. Mieszkańcy nazywali go „świętym” ze względu na swoją pobożność, niezachwianą wiarę w Jezusa Chrystusa i wzorowe nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny. W 1851 r. Yousef wstąpił do libańskiego Zakonu Maronitów, wybierając imię Charbel. 1 listopada 1853 r. Charbel złożył religijne śluby posłuszeństwa, ubóstwa i czystości. Po ukończeniu studiów teologicznych święty Charbel został wyświęcony na kapłana 23 lipca 1859 r. Był zdecydowany w dążeniu do duchowej doskonałości. Po spędzeniu 16 lat jako mnich we wspólnocie klasztoru Annaya święty Charbel formalnie poprosił o zostanie pustelnikiem. 15 lutego 1875 r. Święty Charbel wszedł do pustelni świętych Piotra i Pawła związanej z klasztorem św. Marona w Annyi, gdzie poświęcił się życiu modlitwy, uwielbienia i pracy fizycznej. Po spędzeniu 23 lat w pustelni święty Charbel udał się do wiecznego odpoczynku w Panu w Wigilię Bożego Narodzenia (24 grudnia) 1898 r.

Kilka miesięcy po jego pogrzebie światło zabłysło z jego grobu. Za zgodą władz kościelnych ekshumowano ciało Charbela i stwierdzono, że jest ono nieskazitelne, a dalsze badania wykazały, że jego ciało przenosiło krew i wodę jak każdy żywy organizm. Wieść o cudownym stanie ciała świętego Charbela rozeszła się po całym regionie i wielu zgromadziło się w klasztorze św. Marona w Annyi, szukając wstawiennictwa tego świętego. Raporty o uzdrowieniach fizycznych i duchowych zaczęły być badane przez władze kościelne. 5 stycznia 1965 r., Na zakończenie Soboru Watykańskiego II, święty Charbel został beatyfikowany przez papieża Pawła VI, następnie kanonizowany przez tego samego papieża 9 października 1977 r. Przez lata sława świętego Charbela rozprzestrzeniła się na cały świat, a liczne wstawiennictwa i cuda przypisywano jego wstawiennictwu. Wiele osób nadal szuka modlitw świętego Charbela o uzdrowienie ciała i duszy oraz o przemianę ich życia.

Olej Świętego Charbela- Namaszczeni olejem doznają wielkich łask

Po pogrzebie o. Charbela z jego grobu promieniowało niewytłumaczalne światło. Zjawisko to trwało 45 dni i nocy. Z obawy przed profanacją grobu postanowiono przenieść trumnę zmarłego do klasztoru. W czasie przenosin odkryto, że ciało o. Charbela nie było zesztywniałe, jak to dzieje się po śmierci, lecz wiotkie jak za życia. Emanował z niego też miły zapach oraz wydobywał się dziwnego pochodzenia olej. 24 lipca 1927 r. ciało włożono do metalowej trumny i zamknięto w marmurowym grobowcu. Cały czas jednak z ciała wydobywał się olej. W 1950 r. wydano kolejne polecenie komisyjnej ekshumacji, z uwagi na przecieki oleju z marmurowego sarkofagu. W obecności ekspertów stwierdzono brak stężenia pośmiertnego – ciało wyglądało tak, jak w chwili śmierci. 7 sierpnia 1952 r. miała miejsce ostatnia ekshumacja. Ciało zmarłego zachowywało się jak poprzednio. Olej wydobywał się nieprzerwanie do 1977 r. – roku, w którym papież Paweł VI kanonizował o. Charbela.

źr.: www.charbel.com.pl