Wielka Sobota (11 kwietnia) na kalwaryjskim Wzgórzu w czasie epidemii:
Nie będzie od 8.00 – 19.00 adoracji Najświętszego Sakramentu w Kaplicy Grobu Pańskiego.
Nie będzie od 9.00 do 14.00 (co godzinę) – poświęcania pokarmów na stół wielkanocny. Błogosławienie pokarmów na stół wielkanocny w domach (tekst na stronie internetowej).
Zaleca się w tym dniu zachowanie postu jakościowego od potraw mięsnych.
Wielka Sobota jest dniem ciszy i oczekiwania.
Dla uczniów Jezusa był to dzień największej próby. Według Tradycji apostołowie rozpierzchli się po śmierci Jezusa, a jedyną osobą, która wytrwała w wierze, była Maryja Matka Jezusa. Dlatego też każda sobota jest w Kościele dniem maryjnym.
Po śmierci krzyżowej i złożeniu do grobu wspomina się zstąpienie Jezusa do otchłani. Wiele starożytnych tekstów opisuje Chrystusa, który „budzi” ze snu śmierci do nowego życia.
Tradycją Wielkiej Soboty jest poświęcenie pokarmów wielkanocnych: chleba – na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; mięsa – na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajek, które symbolizują nowe życie.
WIGILIA PASCHALNA
WIELKANOC rozpoczyna się już w sobotę po zachodzie słońca. Rozpoczyna ją LITURGIA ŚWIATŁA. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się Paschał – wielką woskową świecę, która symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa. Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa: „Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen”. Umieszcza się tam również pięć ozdobnych czerwonych gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa oraz aktualną datę. Ze względu na epidemię nie będzie poświęcenia ognia i paschału na zewnątrz kościoła.
Następnie Paschał wnosi się do okrytej mrokiem świątyni, a wierni zapalają od niego swoje świece, przekazując sobie wzajemnie światło. Niezwykle wymowny jest widok rozszerzającej się jasności, która w końcu wypełnia cały kościół. Zwieńczeniem obrzędu światła jest uroczysta pieśń (Pochwała Paschału) – EXULTET, która zaczyna się od słów: „Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się słudzy Boga! Niech zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo!”.
Dalsza część liturgii paschalnej to czytania przeplatane psalmami. Przypominają one całą historię zbawienia, poczynając od stworzenia świata, przez wyjście Izraelitów z niewoli egipskiej, proroctwa zapowiadające Mesjasza aż do Ewangelii o Zmartwychwstaniu Jezusa. Tej nocy powraca uroczysty śpiew „Alleluja”.
Celebrans dokonuje także poświęcenia wody, która przez cały rok będzie służyła przede wszystkim do chrztu. Ze względu na epidemię nie będzie poświęcenia wody chrzcielnej. Czasami, na wzór pierwotnych wspólnot chrześcijańskich, w noc paschalną udziela się Chrztu Świętego katechumenów, udzielając im zarazem Bierzmowania i Pierwszej Komunii św. Wszyscy wierni odnawiają swoje przyrzeczenia chrzcielne wyrzekając się grzechu, szatana i wszystkiego, co prowadzi do zła oraz wyznając wiarę w Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Wigilia Paschalna kończy się EUCHARYSTIĄ oraz w niektórych parafiach procesją rezurekcyjną, by oznajmić, że Chrystus zmartwychwstał i zwyciężył śmierć. Zgodnie z dawną tradycją w wielu miejscach w Polsce PROCESJA REZUREKCYJNA nie odbywa się w Noc Zmartwychwstania, ale o świcie w niedzielny poranek. Ze względu na epidemię nie będzie Procesji Rezurekcyjnej.
NOC PASCHALNA oraz NIEDZIELA WIELKANOCNA to największe święto chrześcijańskie, to właśnie ów pierwszy dzień tygodnia, uroczyście obchodzony w każdą niedzielę przez cały rok.
