Do medytacji z kalwaryjskiego Wzgórza – Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego – 17.04.2022

Do medytacji z kalwaryjskiego Wzgórza – Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego – 17.04.2022

Z liturgii Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego – 17.04.2022

1. czytanie (Dz 10, 34a. 37-43) Świadectwo Piotra o zmartwychwstaniu
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Piotr przybył do domu setnika Korneliusza w Cezarei, przemówił w dłuższym wywodzie: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzy z Nim jedliśmy i piliśmy po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów». Oto Słowo Boże.

Psalm (Ps 118 (117), 1b-2. 16-17. 22-23 (R.: por. 24))
W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy
Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
«Jego łaska na wieki».

W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy
Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę *
i głosić dzieła Pana.

W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy
Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.
W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy

2. czytanie (Kol 3, 1-4) Dążcie tam, gdzie jest Chrystus
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan
Bracia: Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.Oto Słowo Boże.

Sekwencja
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

Aklamacja
Alleluja, alleluja, alleluja
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.
Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (J 20, 1-9) Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych. Oto Słowo Pańskie.

Z kazania na kalwaryjskim Wzgórzu – Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego 17.04.2022r.
„W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy” – tak dzisiaj Liturgia Kościoła wzywa chrześcijan, gdziekolwiek gromadzą się w świątyniach, aby radowali się ze  Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa! Jak wielka jest moc miłości Boga do człowieka skoro pragnie i potrafi zwyciężyć nawet śmierć! Chrystus swoim Zmartwychwstaniem ukazał nam, że śmierć cielesna nie jest ostatecznym kresem naszego życia… „życie Twoich wiernych o Panie zmienia się, ale się nie kończy”. Pusty grób przypomina nam, że Jezus prawdziwie zmartwychwstał i prawdziwie żyje! Co więcej Jezus zmartwychwstając otworzył przed nami niesamowitą perspektywę naszego zmartwychwstania! Tę prawdę potwierdzają słowa dzisiejszej modlitwy, na początku Mszy świętej, zwanej kolektą: „Boże, Ty w dniu dzisiejszym przez Twojego Syna pokonałeś śmierć i otworzyłeś nam bramy życia wiecznego, spraw byśmy…. mogli zmartwychwstać do nowego życia w światłości”.
W świetle tej najważniejszej prawdy naszej wiary, jaką jest Zmartwychwstanie Chrystusa, a także nasze zmartwychwstanie, św. Paweł przypomina nam jaki powinien być program naszego życia na ziemi, na co szczególnie powinniśmy zwrócić naszą uwagę: „Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego co na ziemi”. W przeciwieństwie do ludzi, którzy nie wierzą w Boga, nie wierzą w Chrystusa i Jego zmartwychwstanie, mamy pamiętać, że celem naszego życia na ziemi jest osiągniecie zbawienia, ponieważ „nasza Ojczyzna jest w Niebie”! Nie należymy już do tego świata, który pozostaje w mrokach niewiary i zła. Należymy do Boga i mamy na ziemi budować Jego Królestwo. Jako wierzący uczniowie Jezusa, mamy na co dzień wybierać przyjaźń z Jezusem, aby żyć w wolności i prawdzie. W Jezusie mamy odnajdywać sposób naszego życia i postępowania. Troszcząc się o czystość swojego serca i duszy, tak jak Jezus  mamy kierować się miłością do Boga i miłosierdziem wobec naszych bliźnich.
Dzisiaj kiedy czytany jest fragment z Ewangelii według św. Jana, słyszymy o świadkach Zmartwychwstania Jezusa. Nasza wiara opiera się właśnie na świadectwach tych ludzi, którzy widzieli Jezusa Zmartwychwstałego. Taką osobą jest Maria Magdalena, która poszła do grobu „wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno i zobaczyła kamień odsunięty od grobu”. Są nimi Apostołowie Piotr i Jan, którzy wprost biegną by sprawdzić niespodziewaną i zaskakującą nowinę o pustym Grobie. Widać, jak bardzo brakowało im Jezusa po Jego śmierci na Krzyżu i złożeniu do Grobu, skoro tak bardzo śpieszą się, by jak najszybciej zobaczyć pusty Grób i odnaleźć Jezusa! Podobnie i nam, uczniom Jezusa w XXI wieku, powinien towarzyszyć nieustanny pośpiech…, ale nie towarzyszący naszej pogoni za dobrami materialnymi, za tym co ziemskie…, ale pośpiech, by każdego dnia spotkać się z Jezusem! Tym codziennym spotkaniem ze Zmartwychwstałym jest nasza  modlitwa. Najbardziej zaś szczęśliwi powinniśmy być wtedy, gdy możemy spotkać się z Żywym, Zmartwychwstałym Jezusem na Eucharystii. Ta nasza radość ze spotkania z Jezusem na Mszy świętej nie powinna być tylko od święta. To pragnienie spotykania się z Jezusem na Mszy świętej powinno być w nas na co dzień, a przynajmniej w każdą niedzielę i święto.
Obowiązek uczestnictwa we Mszy Świętej właśnie w niedzielę, na pamiątkę Zmartwychwstania Jezusa, uświadamia nam, że w Eucharystii uobecnia się nie tylko Męka i Śmierć Chrystusa, ale również Jego Zmartwychwstanie.
Tę prawdę potwierdza kapłan, który po konsekracji wypowiada słowa: „Wspominając śmierć i zmartwychwstanie Twojego Syna, ofiarujemy Tobie, Boże, Chleb życia i Kielich zbawienia”. Skoro Eucharystia uobecnia zmartwychwstanie Chrystusa, to wszyscy, którzy w niej uczestniczą, mogą doświadczyć zmartwychwstania razem z Chrystusem. Przez uczestnictwo w Eucharystii dajemy wiarę słowom Jezusa: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”. „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie”. Te słowa Jezusa są gwarancją naszego zmartwychwstania.
Moi Kochani! Dzisiejsza uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, to wezwanie ze strony Boga skierowane do każdego i każdej z nas, że mamy być Ludźmi Wielkiej Nocy! Co to znaczy? Człowiek Wielkiej Nocy, to ten, który uwierzył, że Grób Jezusa  jest naprawdę pusty i Jezus Zmartwychwstały żyje. To człowiek, który wierzy, że Jezus został z nami w Eucharystii pod postaciami Chleba i Wina i dlatego często uczestniczy we Mszy świętej przyjmując Komunie świętą. To człowiek, który zrozumiał, że nie może, nie chce i nie potrafi żyć bez Boga, który w życiu liczy przede wszystkim na Boga, a nie na siebie, czy tylko na ludzi. To człowiek, który jest przekonany, że Bóg daje łaski i siły do tego by kochać, by umieć przebaczać, by wprowadzać wokół siebie jedność, dobro i pokój. To człowiek, który nie wątpi, że z pomocą Boga każdy może się nawrócić i zmienić swoje życie, przystępując do Sakramentu Pokuty. To człowiek który sam przekonany, że najważniejsza w życiu jest wiara w Boga i posłuszeństwo Bożym Przykazaniom, głosi te prawdy także swoim bliźnim. To ten kto jest odważnym świadkiem Zmartwychwstałego Jezusa, w swojej rodzinie i w środowisku w którym przebywa. To ten kto kochając Chrystusa, kocha także Jego Kościół i kocha Eucharystię! Moi Kochani! Bądźmy Ludźmi Wielkiej Nocy, którzy, jak uczy Katechizm Kościoła Katolickiego wierzą, że „Chrystus zmartwychwstał i żyje na zawsze, a dzięki temu i my razem z Nim żyć będziemy bez końca”. Amen.
(o.R.)